Zondagsrust in Nederland

Het vierde gebod uit de Tien Geboden die God gaf, gaat over het rusten op de sabbat (Exodus 20:8-11): ‘Gedenk den sabbatdag, dat gij dien heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is; Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee, en alles wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.’ God rustte op de zevende dag van het werk van de schepping. Hij gaf daarna ook de mensen een rustdag, een dag die bestemd is voor God. Deze dag wijst heen naar de rust en vrede met God, die na het leven in de hemel volledig zal zijn.

In de christelijke gemeenten van het Nieuwe Testament werd de zondag gehouden als rustdag. De sabbat werd niet meer op de manier van het Oude Testament (OT) gehouden, omdat de komst van Jezus op aarde de vervulling van het OT betekende. Dat maakte een einde aan veel Joodse rituelen, waaronder die van de sabbat. De zondag herinnert ons aan Jezus’ opstanding uit de dood. Het is een dag om te rusten, samen te komen en gericht te zijn op God.