Staatssecretaris Keijzer van Economische Zaken stuurde donderdag een wetsvoorstel naar de Kamer waardoor, bij aanvaarding, winkeliers niet meer verplicht kunnen worden om op zondag open te zijn. De wet beschermt winkeliers tegen de eenzijdige aanpassing van het huurcontract door eigenaren van een winkelcentrum waardoor de huurders gedwongen worden de deuren van hun bedrijf op zondag open te doen.
Voorwaarde is wel dat de winkeliers nooit hebben ingestemd met de zondagsopenstelling. Deden ze dat wel, dan vallen ze buiten de bescherming die de nieuwe wet biedt. Dat geldt ook voor ondernemers die een ruimte huren nadat er door de winkeliersvereniging is afgesproken om op zondag open te zijn.
Dit thema is al een aantal jaren actueel. In Groningen eiste de vereniging van eigenaren van een rijwielhandelaar dat hij zijn winkel op zondag opendeed. De ondernemer weigerde. Ook in Rotterdam speelde zo’n kwestie.
De druk op deze ondernemers is soms enorm. Enkelen hebben in de achterliggende tijd boetes gekregen omdat ze weigeren de winkeldeuren van het slot te doen.
Tegen die achtergrond is het positief dat de staatssecretaris nu deze bezwaarde winkeliers wettelijk bescherming wil bieden. Straks kunnen ze niet meer gedwongen worden op de eerste dag van de week open te zijn.
Toch is er nog geen reden te denken dat het lek boven is. Een ondernemer die bij nader inzien zijn zaak op zondag wil sluiten, kan dat niet wanneer hij in het verleden heeft ingestemd met de regel dat de winkel zeven dagen per week open is. Dat is een inperking van de persoonlijke vrijheid van ondernemers die niet past bij een maatschappij die de democratische rechten van burgers te allen tijde wil respecteren.
Het wetsvoorstel van Keijzer is een eerste stap die als zodanig reden geeft tot dankbaarheid. Maar het is ook niet meer dan dat. Er moet meer volgen. En het begeerde eindpunt is nog ver weg: algehele zondagsrust zonder koophandel.
De Bijbel leert dat er één dag in de week is waarop mensen moeten én mogen rusten van alle werk. Veel mensen in continudiensten beseffen hoe waardevol die vaste rustdag in de week is. Het lichaam heeft zo’n rustmoment immers nodig.
Dat is echter niet het enige en ook niet het belangrijkste. De rustdag is voor meer bedoeld. Naast de rust voor het lichaam moet op zondag ook de rust voor de geest worden gezocht. Populair gezegd wordt dat ”bijtanken” genoemd. Daarvoor gaan de kerkdeuren open. Tijdens de prediking van het Woord kunnen mensen geestelijk gevoed worden om op maandag weer met nieuwe moed het dagelijks werk op te pakken.
Er is nog meer. Op de rustdag komt de gemeente samen om tijdens de dienst Gods Naam aan te roepen en Hem te eren. Daar moet het uiteindelijk om gaan.
