Als ingenieur vaart Willem Klop (26) uit Waardenburg mee op offshoreschepen. Tijdens zo’n reis is hij vaak ook op zondag van huis. Maar werken doet hij niet op die dag, als enige.
Het bedrijf waar Klop werkt, Stema Systems in Houten, ontwikkelt apparatuur om objecten onder de zeebodem exact te lokaliseren. Die bodem ligt namelijk vol met stroomkabels, gasleidingen, grote stenen en zelfs niet-ontplofte bommen. „Als er bijvoorbeeld een windmolenpark op de Noordzee moet komen, wil de projectontwikkelaar natuurlijk precies weten waar die objecten liggen”, licht hij toe.
Het bedrijf van Klop verkent de zeebodem met behulp van een onderwaterrobot. Het apparaat zendt sonargeluiden uit, die vervolgens terugkaatsen. „Op basis daarvan kunnen we vaststellen hoe het met de bodem gesteld is en wat daar precies ligt”, legt Klop uit.
„Ik geef duidelijk mijn grenzen aan; dat respecteren de opvarenden” - Willem Klop, ingenieur
Zo’n drie keer per jaar stapt Klop aan boord van een offshoreschip richting de Noordzee of de Baltische Zee om het geluidssysteem te installeren. Ook als er technische problemen optreden is hij het aanspreekpunt. Klop: „Als het systeem functioneert zit mijn werk er weer op en verlaat ik het schip.”
Zaterdagavond
Meestal vaart de 26-jarige ingenieur een dag of vijf mee; de kans is dus groot dat hij ook op zondag aan boord is. Toen Klop twee jaar geleden offshorewerk ging doen, heeft hij in zijn arbeidscontract laten opnemen dat hij niet wil reizen of werken op zondag. „In zes dagen wil ik al mijn werk doen, maar niet op Gods dag, de rustdag”, legt hij uit.
Daarmee is alles niet meteen in kannen en kruiken. Zo moet Klop, eenmaal aan boord, de kapitein en zijn directe internationale collega’s –vaak een man of vijftien– inlichten dat hij niet op zondag werkt. „Zeker een dag van tevoren moet iedereen op de hoogte zijn”, vindt hij. „Je kunt niet pas op zaterdagavond om elf uur melden dat je om middernacht stopt met werken.”
Klop weet nog goed hoe het ging toen hij de eerste keer meevoer. Het was zaterdag, kwart voor twaalf in de avond. Tegen zijn internationale collega zei hij dat hij zijn spullen zou gaan opruimen, omdat hij vanaf middernacht niet meer aan het werk wil zijn. „Het bijzondere was dat al mijn werkzaamheden toen precies klaar waren. Daar zie ik de leiding van God in. Maar het blijft iedere keer weer spannend, want het zit ook weleens tegen.”
Op zondag zoekt Klop een rustige plek om via een livestream een preek mee te luisteren –er is wifi aan boord– of om een goed boek te lezen. Maar hij sluit zich niet af. Als Klop bijvoorbeeld achter zijn bureautje gaat zitten, laat hij de deur van de slaapruimte welbewust open. „Ook al ben ik niet aan het werk, ik heb wel een sociale functie. Collega’s vraag ik op zondag vaak hoe het met ze gaat. Dat levert soms mooie gesprekken op.”
Ruig
En wat als zijn specialistische kennis op zondag echt nodig is? Dat gebeurt vrijwel nooit, want Klop heeft een complete gids gemaakt van de apparatuur. Als er iets mis is met het systeem, kunnen de bemanningsleden daarin de oplossing zoeken. „Daarbij kunnen de meeste dingen wel tot maandag wachten.”
De 26-jarige Waardenburger is de enige op het schip die niet werkt op zondag. „Je moet stevig in je schoenen staan om voor je principes uit te durven komen”, zegt Klop. Hij typeert het zeemansleven als ruig, een omgeving waar veel wordt gevloekt en harde grappen worden gemaakt. Toch valt er geen onvertogen woord over de keuze van Klop. „Ik geef duidelijk mijn grenzen aan en dat respecteren ze.”
Klop zou graag van andere reformatorische christenen, die eveneens vanwege hun beroep weleens van huis zijn op zondag, horen hoe zij daarmee omgaan. „Ik doe mooi werk, maar toch zit ik met de zondag in mijn maag als ik meevaar. In de Heidelbergse Catechismus staat tenslotte dat de gemeente op die dag moet samenkomen om Gods Woord te horen. Gelijkgestemden die in een vergelijkbare situatie verkeren als ik moet dat toch ook aan het hart gaan.”
