Optreden bij drugsoverlast, agressie, en ongelukken: daarvoor moet 24 uur per dag politie gereed staan. Voor de 27-jarige brigadier Frank Zuidijk, werkzaam in het Zeeuwse Walcheren, hoort werken in de weekenden, waaronder ook de zondagen, er daarom helemaal bij.
Het politiewerk heeft helemaal zijn hart. Het rijden op de politieauto blijft het mooiste, vertelt de brigadier.
Iedere plaats op het voormalige eiland Walcheren heeft zijn eigen accenten voor het ”blauw op straat”. Zo kenmerkt Vlissingen zich momenteel door de vele geweldsincidenten als schiet- en steekpartijen. In de hele kuststrook van de gemeente Veere zijn tijdens drukke zomerse dagen fietsendiefstallen aan de orde van de dag.
Dat politiewerk geoorloofd is op zondag, staat voor Zuidijk als een paal boven water. „God heeft de zondag ingesteld en afgezonderd van andere dagen. Desondanks moeten de noodhulp, hulpverlening en openbare ordehandhaving doorgang vinden.”
Hoewel hij aan werken op zondag inmiddels is gewend, ervaart hij als christen de nadelen ervan. „Ik mis een aantal kerkdiensten. Ik mis ook die ene dag als rustpunt in de week. We hebben een kleintje van anderhalf jaar oud. Die zie ik dan amper. Mijn vrouw kan minder vaak naar de kerk, maar de crèche en de oppas door onze ouders bieden gelukkig uitkomst. Gelukkig zijn mijn diensten zo ingericht dat mijn vrouw en ik iedere zondag minimaal een keer naar de kerk kunnen.”
Festivals
Op zijn werkterrein komen wel grijze gebieden voor. Zo vindt Zuidijk festivals en andere evenementen begeleiden op zondag een lastige taak, al kwam dat in de afgelopen jaren niet vaak voor. „Enerzijds moet ook voor die mensen gezorgd worden, anderzijds heb ik er moeite mee dat zo’n evenement op zondag wordt georganiseerd. En het Bevrijdingsfestival in Vlissingen viel dit jaar op zondag, maar volgend jaar weer op een andere dag.”
Wanneer de agenten niet voor acute situaties bezig zijn, werken ze aan lopende politieonderzoeken. „Bijvoorbeeld buurtonderzoek of het aangaan van een gesprek met iemand die anderen lastigvalt.” Ze kunnen daarvoor op pad worden gestuurd of ze kunnen zelf een moment bepalen. „Als het even kan, probeer ik dat op een doordeweekse werkdag te doen. En ik doe er eigenlijk alles aan om te voorkomen dat ik mensen op zondag op het bureau uitnodig.”
„Als het even kan, probeer ik een onderzoeksklus op een doordeweekse werkdag te doen” - Frank Zuidijk, politieagent
Aagtekerke
Overigens heeft zondagswerk in de kerkelijke streken van Zeeland net zo goed een andere kant: er wonen veel mensen die zelf de zondagsrust in ere willen houden. „Ik kan op weerstand stuiten als ik in dorpen zoals Meliskerke of Aagtekerke op zondag voor de deur sta.”
Verder is Zuidijk de helft van zijn werkweek coördinator. Dan is hij verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de agententeams op straat. Hij ontkomt er niet aan om voor onderzoeken agenten op pad te sturen. „We hebben een enorme werkvoorraad. Als ik klussen vooruitschuif naar maandag hebben de collega’s op die dag enorm veel te doen.” Maar ook hier probeert hij in te schatten of hij mensen niet tegen zich in het harnas jaagt vanwege werk op zondag. „Soms houd ik een taak zelf vast en doe ik die zelf op een doordeweekse dag.”
Naast zijn werk is Zuidijk actief als ‘kartrekker’ in de eenheid Zeeland West-Brabant van het Landelijk Kennisnetwerk Bijbelgordel. Dit netwerk is bedoeld voor agenten die weinig weten van de reformatorische cultuur en gebruiken en die werkzaam zijn binnen de zogeheten Biblebelt, de regio’s tussen Zeeland en Overijssel met veel bevindelijk-gereformeerden. Samen delen ze hun kennis of aanpak.
Tijdens weekenddiensten bestellen collega’s vaak gezamenlijk een maaltijd. „Daar doe ik niet aan mee. Omdat ik niet wil dat anderen onnodig voor mij op zondag moeten werken. Ik merk aan niet-christelijke collega’s dat ze wel eens jaloers zijn op een dag per week afstand nemen van de hectiek. Voor een christen is de zondag een stop om op te kunnen laden.”
