De generale synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken vergadert deze week over kerkelijke eenheid. De kerkredactie houdt een liveblog bij.
Advertentie
Wat heeft de generale synode besloten?
Aan het eind van de vergadering, en dus ook van de generale synode 2019, mediteert de voorzitter, ds. Schenau, over psalm 133: „Zie hoe goed en liefelijk het is dat broeders ook eensgezind samenwonen.” Hij wijst in het bijzonder op het woordje "ook”. „Deze zinnen roepen het beeld op van twee broers die na de dood van hun vader nog in het ouderlijk huis wonen. Zij werken samen op het bedrijf. Dan staat er dat zij ‘ook’ eensgezind samenwonen. Ze wonen dus niet eensgezind samen omdat ze hun contact als goed en lieflijk ervaren. Het zou wel makkelijk zijn als ze de dingen van hun bedrijf altijd gelijk ervaren. Maar nee, het feit dat je broeders en zusters bént, geeft de basis voor eensgezind samenwonen. Zoiets organiseer je niet. Nee, dat ziet David van boven neerdalen, als olie op de baard van Aäron”, aldus ds. Schenau.
Nadat hij is voorgegaan in dankgebed en de vergadering psalm 133 vers 1 zong, zowel uit de berijming van 1773 als uit het Liedboek voor de kerken, sluit de voorzitter daadwerkelijk de vergadering. De generale synode van 2019, de langste ooit in de geschiedenis van de CGK, is voorbij.
Daarna bedankt ds. Buijs de voorzitter. Hij typeert ds. Schenau aan de hand van diens initialen: J G S. „Je genoot sympathie, je gidste scherpzinnig en soepel, jou gewerd sophia (wijsheid), je genereerde symbiose, je schreef geschiedenis.”
Toch sloot ds. Buijs niet af met de initialen van ds. Schenau, maar met een andere afkorting: „S D G: soli Deo Gloria”.
Aan het eind van de synodevergadering bedankt de voorzitter de organisatiecommissie en alle Nunspeetse vrijwilligers die de synode mogelijk maakten. En ook de synodeleden.
„Hartelijk dank voor uw volhardende inzet, gedurende drie jaar. De meeste besluiten hebben wij unaniem genomen. Ik vrees alleen dat die besluiten in de schaduw staan van besluiten die we niet unaniem hebben genomen. We moeten onszelf blijven overtuigen van de oprechtheid van ieders inzet. Het is nu aan de kerken om de besluiten te ontvangen. Wij moeten ook dat in Gods hand leggen”, zei ds. Schenau.
Ook bedankte hij zijn medemoderamenleden, en wel met de woorden: „Het was een genoegen met u samen te werken.” Om daar olijk aan toe te voegen: „Dit waren de woorden die de dirigent van het orkest op de Titanic ooit uitsprak.” Om dan te besluiten met: „Maar wij bestuurden, broeders, de achterliggende tijd geen zinkend schip, maar een scheepje onder Jezus hoede.”
Kort voor de lunch vraagt de voorzitter, ds. Schenau nog aandacht voor de personele invulling van enkele door de synode ingestelde commissies, met name een commissie die moet nadenken over vrouw en ambt en een commissie die moet studeren op „de wijze waarop wij omgaan met de Schrift”. Op dit moment kan het moderamen nog niet met “een afgerond lijstje namen komen”, zegt ds. Schenau.
Wel geeft hij in het kort de criteria weer. „Primair kijken we naar gaven en deskundigheid.” Verder zal bezien worden, aldus ds. Schenau, of ook „de betrokkenheid van zusters gestalte kan krijgen.” Bovendien zal gekeken worden naar „een zekere afspiegeling van ons kerkelijk leven.” Tot slot „zullen we misschien leden van verwante kerken laten meelezen.” De vergadering geeft het moderamen de ruimte om binnenkort tot een invulling te komen.
Lunch
De voorzitter vraagt ouderling Kok (Veenendaal) om de maaltijd te openen.
Hij leest het laatste stukje van Romeinen 8 en gaat voor in gebed.
Dan gaat de vergadering de lunch gebruiken.
Ds. Versluis krijgt het woord om toe te lichten of de zogeheten commissie 7 aanleiding ziet of een eerder besluit, namelijk dat niet-CGK-ambtsdragers uit samenwerkingsgemeenten niet afgevaardigd kunnen worden naar hogere kerkelijke CGK-vergaderingen, heroverwogen moet worden. Ds. Versluis ziet voor zo’n heroverweging geen nieuwe argumenten, zegt hij. De synode deelt deze visie.
Nu opnieuw een belangrijke stemming achter de rug is, namelijk over de samenwerking met GKV en NGK, sluit synodevoorzitter ds. Schenau dit onderdeel af –zoals hij ook deed bij de belangrijke stemming over de vrouw in kerkelijke ambten– met een kort slotwoord.
Hij memoreert dat het weliswaar verblijdend is dat de commissie onder leiding van ds. Van der Zwan uiteindelijk eensgezind kon rapporteren, maar dat de stemming over het rapport toch weer duidelijk de verdeeldheid van de synode liet zien. „Ook dit besluit zal in onze kerken en daarbuiten met gemengde gevoelens worden ontvangen.” Een deel van kerken zal over dit besluit pijn ervaren, zegt ds. Schenau. „En dat geldt het Schriftwoord: als één lid lijdt, lijden alle leden mee.”
Volgens de voorzitter is de eerder gebruikte bewoording „afschalen” van de samenwerking met de GKV niet terecht. In plaats van afschaling, zou hij liever spreken van „afdaling”. „Wij moeten af van de kerkelijke hoogte die we soms dachten te kunnen innemen, klein worden, na onze besluiten terugkeren tot de Heere en ons daarna weer richten tot de andere kerken.”
Wat heeft de generale synode vanmorgen besloten over kerkelijke eenheid?
Advertentie
De synode stemt uiteindelijk over de laatste besluitvoorstellen van commissie 4 (o.l.v. ds. Van der Zwan) inzake samenwerkingsgemeenten. Ook die worden aangenomen, met 35 stemmen voor. Daarmee spreekt de synode onder meer uit „dat het betreurenswaardig is dat de dilemma’s die de samenwerkingsgemeenten ervaren, op zijn minst voor een deel zijn vergroot door toenemende spanning in het jarenlange ‘tweesporenbeleid’ van landelijk samenspreken en plaatselijk samenwerken en zo mogelijk samenleven” en dat „ons in verootmoediging grote dankbaarheid past over wat in veel plaatselijk zoeken en vinden van kerkelijke eenheid aan zegen en vreugde is ontvangen”.
Ook spreekt de synode uit dat als het om samenwerkingsgemeenten gaat „bij divergerende kerkelijke besluiten de kerkenraad inzake praktische regelingen een weg kan zoeken die de opbouw en eenheid van de gemeente dient en die zoveel mogelijk recht doet aan de bedoeling van bepalingen of besluiten, die hij vervolgens ter goedkeuring voorlegt aan de classis”.
De synode aanvaardt vervolgens, met 32 stemmen voor, het voorstel van commissie 4 (o.l.v. ds. Van der Zwan) over samenspreking en samenwerking met de GKV en de NGK.
Zij verwerpt daarna het voorstel van ds. Smits om „uit te spreken dat bij divergerende kerkelijke besluiten de kerkenraad vrij is om een weg te zoeken die de opbouw en eenheid van de plaatselijke gemeente dient, zolang de betreffende weg niet ingaat tegen Schrift en belijdenis, zulks ter beoordeling van de generale synode s van de betreffende kerkverbanden.”
32 synodeleden keren zich tegen dat voorstel, 14 zijn ervoor, 5 stemmen blanco.
Daarmee wijst de synode ook het voorstel af om „de studiecommissie die is ingesteld bij het besluit inzake “vrouw en ambt” de opdracht te geven het besluit te verhelderen zodat duidelijk wordt of de visie dat de ambten opengesteld kunnen worden voor zusters ingaat tegen Schrift en belijdenis, en hierover te rapporteren aan de synode van 2024."
Het moderamen blijft, na dit interne beraad, toch van mening dat het voorstel van ds. Smits het verst strekt en dus eerst in stemming gebracht moet worden. Aldus geschiedt.
Ds. Smits stelt onder meer voor uit te spreken dat het CGK-besluit om de ambten niet open te stellen voor vrouwen „geen beletsel vormt voor het voortzetten van de contacten” met de GKV „zolang de CGK zelf geen helderheid hebben geboden over de vraag of deze praktijk ingaat tegen Schrift en belijdenis.”
Het voorstel wordt verworpen met 15 stemmen voor, 33 stemmen tegen en 4 stemmen blanco.
Ds. Van der Zwan reageert na de pauze op de aangepaste voorstellen van ds. Smits. Hij spreekt, zoals ook andere synodeleden al deden, zijn „bewondering en respect” uit voor „de werkkracht en volharding” van ds. Smits, maar stelt als rapporteur toch dat de commissie blijft bij haar eigen rapport. „In onze ogen heeft de synode op 22 april een uitweg gewezen uit de impasse.”
Wat ds. Van der Zwan betreft gaat nu eerst de door de synode ingestelde studiecommissie naar vrouw en ambt aan het werk. „En laten we daar niet met allerlei voorstellen tussendoor gaan fietsen.”
Vervolgens rijst de vraag over welk voorstel ten aanzien van samenwerking met GKV en NGK éérst gestemd moet worden: dat van ds. Smits of dat van de commissie? Het moderamen vindt het voorstel van ds. Smits verstrekkender (ds. Schenau: „Dit bevat fundamentele kritiek op synodebesluiten; dat gaat ver”). Sommige synodeleden zien dat anders en willen de omgekeerde volgorde van stemmen. Het moderamen scheidt zich even af van de vergadering om zich hierop de bezinnen.
Ds. Smits handhaaft zijn voorstellen die als strekking hebben samenwerking met GKV en NGK niet te blokkeren vanwege door de synode van de CGK genomen besluiten over de vrouw in het ambt. Ook legt hij de vergadering enkele aanpassingen voor in zijn eigen voorstellen. Procedureel kan dat eigenlijk niet meer, zegt synodevoorzitter Schenau. „Maar wij gaan op deze vergadering ruimhartig met elkaar om.” Ds. Smits stelt dat de CGK-synode weliswaar besluiten heeft genomen met een beroep op Schrift en belijdenis („En dat is terecht”), maar vraagt zich vervolgens wel af of je, „in het licht van het zoeken naar kerkelijke eenheid met broeder en zusters die ook op het fundament van Schrift en belijdenis willen staan”, kunt stellen dat „het tegengestelde daarom ook altijd ingaat tégen Schrift en belijdenis.” Volgens ds. Smits is dat „een subtiel maar belangrijk verschil”.
Om de nieuwe voorstellen van ds. Smits goed te kunnen verwerken, last voorzitter ds. Schenau een pauze in 20 minuten.
Ds. A. van der Zwan (Dordrecht) krijgt het woord om, als rapporteur van het rapport over samenwerking met GKV en NGK, te reageren op de opmerkingen die gisteren zijn gemaakt en op de amendementen die zijn ingediend. De commissie, zegt ds. Van der Zwan, gaat niet mee met de voorstellen van ds. N. C. Smits (Purmerend), die samenspreking en samenwerking met genoemde kerken niet of zo min mogelijk wil belasten met bijvoorbeeld het besluit dat de CGK op 22 april namen over vrouwen in kerkelijke ambten. Ds. Van der Zwan: „Als commissie willen we niet terug achter de door onze synode genomen besluiten.”
Wel kan de commissie zich vinden in een aantal amendementen die door onder meer ds. Buijs, ds. Schenau en ds. Polinder zijn ingediend. Wat de commissie betreft spreekt de synode dus onder meer uit dat „ons in verootmoediging grote dankbaarheid past over wat in veel plaatselijk zoeken en vinden van kerkelijke eenheid aan zegen en vreugde is ontvangen”. Ook zou de synode uit moeten spreken dat „moeite in of stagnatie van landelijke samensprekingen de oproep tot het zoeken van plaatselijke kerkelijke eenheid niet verhinderen mag, en dat de generale synode van de CGK in gehoorzaamheid aan het Woord van God en vanuit een hartelijk verlangen die oproep daarom ook blijft doen.”
De vergadering wordt geopend door de assessor, ds. P. D. J. Buijs. Hij laat zingen van het berijmde Gebed des Heeren de verzen 3 en 9 (“Uw koninkrijk kome toch, o Heer”), leest 2 Tim. 4 vers 1 tot 8 en gaat voor in gebed. Hij bidt dat alle aanwezigen Paulus na mogen spreken „Ik heb het geloof behouden” en of hun dat óók gegeven mag worden „door alle kerkelijke perikelen heen, want soms zou je door al die dingen bijna het geloof verliezen.”
De laatste dag is aangebroken van de langste generale synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken ooit. Vandaag wordt de kerkelijke vergadering, die al in 2019 startte en daarna, met lange tussenpozen, steeds weer is voortgezet. Nu, op de 21e en laatste zittingsdag, stromen de afgevaardigden – uit alle delen van het land – weer binnen. Laptops worden aangesloten en paperassen geordend. Een van de agendapunten is vandaag het voortzetten van de bespreking over samenwerking met de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt en de Nederlands Gereformeerde Kerken.
Wat heeft de generale synode vandaag besproken?
De synodeleden krijgen een „vrije avond”, zegt preses ds. J. G. Schenau. De commissie kan de voorstellen bestuderen, zodat de synode morgen om 9.15 uur weer verder kan spreken. De preses verwacht de landelijke vergadering morgenmiddag te kunnen afsluiten.
Bekijk hier de livestream van dinsdag 10 mei terug:
Synodeleden doen voorstellen. Zo vraagt ds. D. Brienen (Hardenberg) om uit te spreken „dat ook samenwerkingsgemeenten gebonden zijn aan kerkelijke uitspraken.” De daaropvolgende woorden wil hij schrappen: „(…) over onderwerpen die het verstaan van de Schrift raken en waarover onze generale synode zich heeft uitgesproken met een beroep op Schrift en belijdenis, zoals bijvoorbeeld ”homoseksuele relaties” of ”vrouw en ambt”.”
Geestelijk omgaan met elkaar en goed bestuur horen bij elkaar, zegt ds. J. G. Schenau (Nunspeet). Hij vindt het begrijpelijk dat na het besluit van 22 april –geen vrouwelijke ambtsdragers– de samenwerkingsgemeenten daarbij betrokken worden. „Wat ik wel mis, is een positief, oecumenisch perspectief en een dito signaal vanuit deze synode.”
Hij wil plaatselijke eenheid blijven zoeken, „binnen de kaders die we met elkaar afspreken”, en „niemand de indruk geven dat de CGK zich als de enige ware, zuivere kerk zien.”
Ds. Schenau stelt voor uit te spreken dat het „te betreuren” is dat de dilemma’s waarvoor samenwerkingsgemeenten staan, „op zijn minst zijn vergroot door het tweesporenbeleid” van de CGK. Verder past „grote dankbaarheid” voor wat er in de plaatselijke samenwerking is bereikt.
De synode neemt later een besluit over de voorstellen.
Ds. P. D. J. Buijs vindt spijtbetuiging over het tweesporenbeleid inzake eenheid met de GKV niet nodig. Dat zou volgens hem een „te snelle en gemakkelijk manier van beredeneren vanuit het heden” zijn. „En aan welk adres zouden we spijt moeten betuigen?”
De twee sporen in het verleden hebben volgens de predikant uit Nunspeet wel „onbedoeld tot verwarring geleid.”
Het is weer even koffiepauze.
De vergadering gaat weer verder. De commissie stelt de CGK-synode voor „haar oprechte spijt te betuigen” over het in de achterliggende jaren gevoerde „tweesporenbeleid” inzake kerkelijke samenwerking, waarbij „weliswaar op landelijke samenwerking met GKV en NGK een rem is gezet, maar waarbij intussen plaatselijke samenwerking voluit is gestimuleerd en gefaciliteerd.” Ds. D. J. T. Hoogenboom (Utrecht-West) vindt dat woord „spijt” te vlak. Hij spreekt liever van „berouw.”
Ds. N. C. Smits vraagt wat de verhouding tussen het staan op basis van Schrift en belijdenis en de besluiten van de synode voor samenwerkingsgemeenten betekent.
Ds. C. C. den Hertog, predikant van de samenwerkingsgemeente van christelijk gereformeerden en vrijgemaakt gereformeerden in Nijmegen: „Menen we het werkelijk dat we eenheid zoeken? Moeten we ons deputaatschap niet een nieuwe naam geven: ”Psalm 122”. „Kom, ga met ons en doe als wij”?”
Ouderling H. J. Sok (Ulrum) staat achter het voorstel van de commissie. Hij noemt het een „reëel besluit”, dat gebaseerd is op het eerder genomen besluit over vrouw en ambt.
Ouderling L. Mak (Huizen) ervaart het rapport juist als een „anticlimax” en een „koude douche. Dient dit echt het Koninkrijk van God? Mijn hoop was dat deze synode stappen zou zetten naar meer kerkelijke samenwerking. Het mag blijkbaar niet zo zijn. Of nog niet, want ik blijf hopen.”
Het is pauze.
Adviseur prof. dr. H. G. L. Peels noemt de besprekingen over eenheid „een moeizaam verhaal.” Hij mist het „hartzeer” van Paulus en de „hartstocht” die uit Johannes 17 spreekt. In het commissierapport gaat volgens hem „een wissel om. ”Vrouw en ambt” wordt het criterium voor kerkelijke verhoudingen, in binnen- en buitenland.”
De hoogleraar vindt het onverstandig om de GKV „af te schalen” tot het niveau van bijlage 8a van de kerkorde. Daarin gaat het volgens hem om kerken die niet op de grondslag van Schrift en belijdenis staan. „Als we dit aanvaarden, staan de GKV op het niveau van de Protestantse Kerk in Nederland, waar de vrijzinnigheid een legitieme plaats heeft. Ik kan dat niet rijmen.”
Hij adviseert nog geen verstrekkende beslissingen te nemen inzake de relatie tot andere kerken.
Ds. L. A. den Butter (Rijnsburg) wijst op de herschreven bijlage 8a en de relatie met de NGK. Hij vindt bovendien niet dat er nu een ad-hocbesluit wordt genomen, omdat er al langdurig over eenheid is gesproken.
Volgens prof. Peels houden de CGK elkaar „in de houdgreep; het is een eeuwige stoelendans.”
Ds. J. G. Schenau en ds. N. C. Smits doen voorstellen. Zo vindt ds. Smits dat het besluit inzake ”vrouw en ambt” onduidelijk is over de vraag of de visie dat de ambten geopend kunnen worden voor vrouwen ingaat tegen Schrift en belijdenis. Daar moet eerst helderheid over komen, vindt hij.
De vraag of de GKV en de NGK zich wat betreft ”vrouw en ambt” nog in alles stellen op de grondslag van Gods Woord, kan volgens hem „op dit moment niet beantwoord” worden. De predikant vindt het daarom „noodzakelijk” om de contacten en gesprekken met deze kerkverbanden voort te zetten.
Ds. D. Dunsbergen vertelt dat zeven christelijke gereformeerde, vrijgemaakt gereformeerde en Nederlands gereformeerde kerken in Enschede samenwerken. Vier kerken hebben vrouwelijke ambtsdragers, en soms gaat ds. Dunsbergen voor in een dienst. „Dan kan het zomaar gebeuren dat er een vrouwelijke ouderling is. Als ik het rapport van de commissie goed lees, ben ik schorsingswaardig, omdat ik me niet houd aan de besluiten van de synode. Alles dichttimmeren, dat is toch niet de kerk die we belijden: een, heilig en katholiek?”
Ds. H. Polinder (Urk) gaat voor in gebed. Dan is het pauze, tot 13.30 uur.
Rapporteur ds. A. van der Zwan uit Dordrecht zegt dat de huidige samenwerkingsgemeenten van bijvoorbeeld christelijke gereformeerden en vrijgemaakt gereformeerden niet hoeven „af te schalen.” Alle gemeenten dienen zich te houden aan de afspraken. De commissie vraagt de synode om uit te spreken dat „het aangaan of intensiveren van plaatselijke samenwerking alleen mogelijk is met gemeenten waar geen vrouwelijke ambtsdragers dienen, waar geen kinderen aan het heilig avondmaal worden toegelaten en waar de visie op en de wijze van omgaan met homoseksualiteit strookt met de uitspraken van onze generale synode.”
Er wordt een begin gemaakt met een tweede vragenronde. Ds. N. C. Smits (Purmerend) wil graag weten hoe de commissie de ”kerk” ziet. Samenwerking is alleen mogelijk op basis van Schrift en belijdenis, zegt hij. „Het is een zaak van vreugde dat we, ondanks onze verschillen, samen op dat fundament kunnen staan. We zouden veel royaler en hartelijker voor de GKV kunnen zijn.” Vrouwelijke ambtsdragers gaan volgens hem niet tegen Schrift en belijdenis in. „Afschaling” van de contacten met de GKV, zegt ds. Smits, betekent dan ook „afschaling van het vertrouwen in degenen in de CGK die voor vrouwelijke ambtsdragers zijn.”
Ds. D. J. T. Hoogenboom (Utrecht-West) vraagt naar de visie op de kerk die uit het commissierapport spreekt. „De ruimte om anderen massief af te schalen, strookt dat met een gereformeerde visie op de Schrift?”
Wat staat er precies in het rapport waarover de synode spreekt?
De synodeleden mogen vragen stellen over het rapport over kerkelijke eenheid. Ds. S. P. Roosendaal (Lelystad) wijst op Efeze 4:3, waar staat „dat we ons moeten beijveren om de eenheid van de Heilige Geest te bewaren.” De predikant vraagt zich af of dat voldoende is gedaan. Volgens hem trekt de commissie het op 22 april genomen besluit om geen vrouwen in de ambten te benoemen „radicaal” door. „Welke vrede levert dat precies in samenwerkingsgemeenten, denkt u?”
Ds. N. C. Smits (Purmerend) wijst onder meer op de „enorme consequenties” die er zullen zijn als de relatie met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt wordt „afgeschaald.” Dan zouden er volgens hem geen nieuwe samenwerkingsgemeenten meer bij kunnen komen en de bestaande „in feite ontbonden” moeten worden.
De predikant mist een Bijbels-theologische onderbouwing van het commissierapport en wil geen „ondoordachte” stappen nemen.
Ds. M. Groen (Den Haag): „Als we dit besluit nemen, hoe gaan we dit dan vertellen aan de broeders en zusters van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de Nederlands Gereformeerde Kerken?”
Ds. A. Versluis (Ede) vindt dat de CGK-deputaten zich moeten bezinnen op de kerkfusie van de GKV en de NGK volgend jaar.
Het is een kwartier pauze. Daarna gaat de rapporteur van de commissie in op de vragen van de synodeleden.
De CGK blijven participeren in het Contact Orgaan Gereformeerde Gezindte (COGG). Ook de deelname aan het zogenoemde Vijfkerkenoverleg –het overleg tussen de CGK, de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV), de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland (VGKN)– wordt voortgezet.
De gesprekken met de Gereformeerde Gemeenten worden voortgezet „met het doel de tot nu gevonden herkenning vast te houden en actuele ontwikkelingen in kerk en samenleving gezamenlijk te bespreken.” In deze gesprekken krijgt „de gezamenlijke basis in Schrift en belijdenis” blijvend de aandacht. Een voorstel van ds. C. J. Droger (Vlaardingen) om deze laatste woorden te schrappen –hij vindt ze overbodig–, krijgt geen meerderheid.
Deze week staat een rapport over ”eenheid gereformeerde belijders” op de agenda. Daarin gaat het onder meer over de –ook plaatselijke– relatie met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, de Nederlands Gereformeerde Kerken en de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland. Maar eerst komt nog even over een rapport van het moderamen (synodebestuur) aan de orde.
Ds. W. L. van der Staaij (Den Haag-Scheveningen) vraagt naar de recente kanselboodschap van de cgk in Zwolle. Deze gemeente, die tegen de afspraken in vrouwen in het ambt heeft bevestigd, gaf aan daarmee door te zullen gaan.
Ds. Van der Staaij noemt dat „onbroederlijk en onkerkordelijk" en vraagt of het moderamen van de synode met Zwolle in gesprek is gegaan. Ds. S. P. Roosendaal zegt namens het moderamen dat er geen gesprek is geweest. Hij begrijpt de zorg, maar het onderwerp ligt nu bij de classes. Een taakgroep gaat met de gemeenten in gesprek.
Er wordt gezongen (Psalm 65:1) en preses ds. J. G. Schenau mediteert over Johannes 17:1-26, het Hogepriesterlijk gebed. Een synode is iets om voor te bidden, zegt ds. Schenau. „Maar het is nog niet zo eenvoudig hoe je dat doet, hoe je het gebed zuiver houdt.”
Doel van het gebed van Christus is volgens de predikant uit Nunspeet om mensen „dieper op te nemen” in de relatie tussen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. „Dat kan Hij niet vragen voor wie nog niet van Hem zijn. Daarvoor moet je door de Vader aan Hem gegeven zijn. Door Gods soevereine genade, zei men vroeger, en dat is nog steeds zo.”
Het gaat erom „dat we Zijn Woord in acht nemen”, aldus ds. Schenau. „Dán mogen we weten dat Hij ook voor ons bidt.”
Christus bidt voor bewaring bij het Woord en voor eenheid. „Het is niet aan ons om het karakter van de eenheid te bepalen of die in te vullen. Eenheid gaat ten diepste om de weerspiegeling van de eenheid van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.”
De synodepreses gaat voor in gebed.
De bijeenkomst begint om 10.00 uur. Preses ds. J. G. Schenau zal de opening verzorgen. De volledige agenda van de synode is te lezen op de website van de CGK.
De generale synode van de CGK kwam vorige maand ook bijeen. Ook daarvan deed de kerkredactie verslag in een liveblog.
Advertentie
