Toch zijn er redenen voor de prolifebeweging om niet al te hard te juichen. De overwinning betekent nog geen einde van de strijd om behoud van ongeboren leven.

In de VS zal het strijdtoneel zich verplaatsen van het hooggerechtshof in Washington naar de afzonderlijke staten. Te verwachten valt dat daar hevige juridische gevechten zullen worden gevoerd tussen voor- en tegenstanders van abortus. Veel staten overwegen aanpassing van de regels, hetzij om een strikter, hetzij om een ruimer beleid te formuleren.

Daarbij zal de strijd niet minder heftig worden. Integendeel, de bereidheid om naar elkaar te luisteren zal eerder af- dan toenemen. Het trieste in het abortusdebat is dat een beheerste dialoog niet meer mogelijk is.

Dat is overigens niet alleen in Amerika zo. De standpunten in andere landen verharden eveneens. Dat valt ook in Nederland waar te nemen. Zowel op sociale media als in de media wordt fel uitgehaald naar de prolifebeweging in ons land. Daarbij schuwen kwaliteitskranten niet om suggestieve ideeën te lanceren. Om een voorbeeld te noemen: de gedachte dat Amerikaanse sponsoren van de prolifebeweging nu geld over hebben om elders in de wereld hun collega’s financieel te steunen, stoelt niet op feiten. Volgens Amerikaanse prolifevertegenwoordigers hebben zij juist in hun eigen land meer geld nodig. Er zullen in veel staten meer processen moeten worden gevoerd. Maar de media in ons land hebben dat suggestieve zaad gestrooid. Er tegenin redeneren helpt niet.

Anders dan bijvoorbeeld het thema echtscheiding blijkt de abortuskwestie nog steeds in allerlei landen breed tot ongemak te leiden. Dat is veelzeggend. Kennelijk voelt iedereen aan dat het om een cruciaal thema gaat als de bescherming van ongeboren leven in het geding is.

Gesteld dat het hooggerechtshof inderdaad besluit het recht op abortus te schrappen, met als gevolg een restrictiever beleid, dan is er nog een probleem. Uit onderzoek blijkt dat vooral arme, kwetsbare vrouwen hierdoor tussen wal en schip raken. In de VS gaat het dan vooral om aanstaande moeders uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Zij kiezen vaak uit sociale nood voor abortus. Voor deze vrouwen is hulp van essentieel belang.

Zeker voor de prolifebeweging ligt hier een grote verantwoordelijkheid. Naast het voortzetten van de strijd om inperking van de abortuspraktijk in afzonderlijke staten, zal ze de hulp aan zwangere vrouwen in nood moeten intensiveren. Dat geldt overigens niet alleen voor Amerika.