De Bremer predikant ds. Olaf Latzel werd woensdag veroordeeld omdat hij „opzettelijk haat aanwakkerde tegen homoseksuelen”. Hij zou een religieuze fundamentalist zijn en werd afgeschilderd als iemand die met vijandige minachting homo’s neerzet als minderwaardig. Dat zijn forse beschuldigingen.
Is ds. Latzel inderdaad over de schreef gegaan? Dat is niet zo eenvoudig te beoordelen. Feit is dat hij tijdens een besloten toerustingsbijeenkomst voor jonge stellen sprak over „misdadigers” en een „duivelse homolobby” en dat die toespraak later op zijn YouTube-kanaal terechtkwam.
Zijn advocaat legde uit dat hij met misdadigers doelde op homoactivisten die de banden van zijn auto lek staken en de kerk bekladden. Zij wees er ook op dat ds. Latzel in dezelfde toespraak zei: „Dat betekent niet dat je iets tegen mensen als zodanig hebt.” De predikant herhaalde dat nadrukkelijk bij zijn slotwoord in de rechtszaal.
Hoe komt het dan dat ds. Latzel toch veroordeeld werd? Hield de rechter dan geen rekening met het klassieke onderscheid tussen homoseksueel gedrag en de homoseksuele geaardheid? Jawel, maar zij vond dat ds. Latzel daarin niet zorgvuldig genoeg was geweest en zag zijn uitlatingen als een oproep om actie tegen homoseksuelen te ondernemen.
Desondanks roept de uitspraak tal van vragen op. De predikant besefte zelf dat hij onzorgvuldig is geweest, want hij bood eerder al zijn excuses aan en haalde het filmpje van YouTube. Daarom is het vreemd dat de rechter hem toch beschuldigt van opzet. In hoger beroep moet blijken of dat terecht is of dat er sprake was van een politiek oordeel aangewakkerd door de media waarbij nuanceringen er niet meer toe doen.
Net als bij de discussie over vrijheid van onderwijs in Nederland, blijkt ook hier hoe extreem gevoelig de samenleving geworden is op dit vlak. Dat is in Duitsland niet minder. Hierin speelt het bloedrode verleden van nazi-Duitsland een rol, waarin homo’s even radicaal werden uitgemoord als Joden. De verwoording rond homoseksualiteit vereist dus zeer grote zorgvuldigheid.
Is de les van deze uitspraak dat predikanten hun mond maar moeten houden over homoseksualiteit? Nee, zorgvuldigheid is wat anders dan terughoudendheid. Laat er geen schroom zijn om zonde te blijven benoemen als zonde. Het vraagt veel van een predikant om enerzijds scherp te zijn en tegelijkertijd een tere, liefdevolle boodschap aan zondaren te brengen. Toch is dat wat Jezus deed. Hij veroordeelde de zonde maar was mild in het oordeel over de overspelige vrouw die bij Hem werd gebracht, zei ds. Latzel bij zijn verhoor. Het moet voor hem een troost zijn te weten dat het finale oordeel niet geveld wordt door aardse juristen maar door de hemelse Rechter.
