Sinds kort heb ik een vriend, van wie ik ontzettend veel houd. Hij wordt steeds belangrijker in mijn leven, haast nog meer dan God.

Ik ken een jongen die al een jaar verliefd op mij is, alleen voel ik niks voor hem! Ik bid elke avond om een christelijke jongen, zou ik hem dan nu niet af mogen staan?

Ik heb 1,5 jaar verkering met een jongen en ik houd oprecht van hem. Alleen vraag ik me af hoe ik erachter kan komen dat hij de ware is.

Ik slik al ruim een jaar zware antidepressiva en antipsychotica. Hierdoor vlak ik erg af.  Ik kan niet meer bidden of Bijbellezen. Maak ik de Heere tot leugenaar als ik niet geloof dat het onderwijs dat ik gekregen heb van Hem was?

Hoe kan ik weten of God wat in mij werkt?

Ik heb havo-examen gedaan en ga nu de lerarenopleiding volgen. Ik wil in de toekomst één of twee jaar in België les willen geven. Dat is altijd al mijn droom geweest. Het probleem is, dat iedereen in België óf rooms-katholiek óf protestants is, of nergens in gelooft. Zelf ben ik hersteld hervormd. Is het dan een grote verandering om op een protestantse school in België te gaan lesgeven?

In onze beeldcultuur is er veel aandacht voor uiterlijk schoon. (Reformatorische) bedrijven laten hun producten showen door mooie vrouwen. Sterker nog: je wordt tegenwoordig beoordeeld op je uiterlijk! Hoe moeten wij daar als christenen mee omgaan?

Waarom is autorijden op zondag verkeerd?