Wie was Dietrich Bonhoeffer?

Dietrich Bonhoeffer is een Duitse theoloog die leefde van 1906 tot 1945. Zijn dood onder het naziregime heeft hem een bekendheid gemaakt. Zijn gedachten over verzet en overgave en over zonde en genade vonden door zijn levensgang een brede ingang onder protestanten.

Bonhoeffer wordt in 1906 geboren in Breslau, Polen. Op zeventienjarige leeftijd start hij zijn theologiestudie in Tübingen. Na een promotie en een habilitatie (vervolg op een promotie) wordt hij in 1930 assistent en 1931 docent aan de theologische faculteit van de Berlijnse universiteit. Daarnaast is hij studentenpredikant en catecheet in Berlijn. Van 1933 tot 1935 is hij predikant in Londen. In 1935 wordt hij directeur van een seminarie in het Poolse Finkenwalde.

In de loop van deze jaren schrijft Bonhoeffer de boeken ”Navolging” en ”Verborgen omgang” (Duitse titel: ”Gemeinsames Leben”).

Vanaf 1938 raakt Bonhoeffer steeds meer betrokken bij het Duitse verzet tegen het naziregime. Hij sluit zich aan bij de Bekennende Kirche, een initiatief van Karl Barth en andere theologen die kritisch zijn op Hitlers beleid.

In 1940 treedt Bonhoeffer in dienst bij de inlichtingendienst van de Duitse defensie. Hij gebruikt zijn functie om informatie in te winnen en door te geven over het naziregime én om contacten met buitenlandse kerken te onderhouden.

In 1943 verlooft Bonhoeffer zich met Maria von Wedemeyer. Kort na zijn verloving wordt hij gearresteerd omdat hij meewerkt aan een aanslag op Hitler. In de gevangenis schrijft hij nog volop, aantekeningen die zijn gebundeld in ”Verzet en overgave”. Op 9 april 1945 krijgt Bonhoeffer de doodstraf in concentratiekamp Flössenburg.