Naastenliefde

Naastenliefde gaat over de vraag of wij onze naaste liefhebben.

Wat is naastenliefde?

Naastenliefde gaat over de “gevende liefde” tot onze medemens. Met andere woorden: Hebben we niet alleen oog voor ons eigen belang, maar hebben we ook dat van de ander voor ogen? God heeft ons Zelf de opdracht gegeven om onze naaste lief te hebben. In de Bijbel staat: “Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven” (Markus 12:31).
Het omkijken naar andere mensen en het medeverantwoordelijk voelen voor het welzijn van de medemens, zijn blijken van naastenliefde. In de huidige tijd zien we dat dit steeds minder het geval is. Veel mensen zijn op zichzelf gericht en jagen alleen het eigen succes na. De Bijbel leert ons dat het belangrijk blijft om ons te bekommeren om onze naaste.

Wie is je naaste in de Bijbel?

In de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan (Lukas 10:25-37) leert de Heere Jezus ons om barmhartigheid te betonen aan onze naaste. Er was eens een man die reisde van Jeruzalem naar Jericho en werd overvallen door moordenaars. Deze mishandelden hem en lieten hem halfdood achter. Een toevallig passerende priester en Leviet lieten de man liggen. Een voorbijkomende Samaritaan kreeg medelijden toen hij het slachtoffer zag liggen. Hij verzorgde de man, verbond zijn wonden en bracht hem vervolgens naar een herberg, waar hij verder voor hem zorgde. De Samaritaan had zich door zijn barmhartigheid tot naaste van het slachtoffer gemaakt.
De Heere Jezus leert ons in deze gelijkenis om barmhartig te zijn voor alle mensen, niet alleen voor medechristenen. We worden opgeroepen om uit solidariteit ons te ontfermen over mensen in nood.

Een lichtend licht en een zoutend zout:

In Mattheus 5 vraagt de Heere Jezus van Zijn discipelen om een lichtend licht en zoutend zout te zijn. Niet-kerkelijke mensen krijgen inzichten over God en de Heere Jezus aan de hand van wat ze van christenen zien. Daarom is het belangrijk dat christenen in hun levenswandel net als de discipelen een lichtend licht en een zoutend zout proberen te zijn. Een praktische invulling hiervan vinden we in Galaten 5, waar de vrucht van de Geest, zoals liefde, goedertierenheid, zachtmoedigheid en matigheid worden genoemd als “de vrucht des Geestes.”