Heidelbergse Catechismus

Hoe is de Heidelbergse Catechismus ontstaan?

In 1559 koos de Duitse keurvorst Frederik III van Palts (1515-1576) in een conflict tussen lutheranen en calvinisten voor de kant van het calvinisme. Hij gaf opdracht om een uitleg van de gereformeerde geloofsleer op te stellen. Een groep van theologen werkte aan dat project, waarna het in 1563 werd voorgelegd aan een synode die door Frederik III bijeengeroepen was. Datzelfde jaar verscheen de Heidelbergse Catechismus.

Wie heeft de Heidelbergse Catechismus geschreven?

Zacharias Ursinus, hoogleraar theologie in Heidelberg, legde de basis voor het geschrift. Hij werd daarbij geholpen door Caspar Olevianus, die ook hoogleraar theologie in Heidelberg was. Daarnaast waren nog andere vertegenwoordigers van kerk, overheid en universiteit betrokken bij het ontstaan van de Heidelbergse Catechismus.

Wat is het doel van de Heidelbergse Catechismus?

De Heidelbergse Catechismus is geschreven als een geschrift met leerstellingen die gebruikt konden worden voor het onderwijzen van de jeugd. Dat is dan ook de reden dat het geschrift in een dialoogvorm is geschreven. Deze beproefde middeleeuwse methode is effectief om de kennis te onthouden. De vragen zijn ingedeeld in 52 zondagen, zodat een predikant de hele belijdenis in een jaar kan behandelen.

Hoe gebruiken Nederlandse kerken de Heidelbergse Catechismus?

De eerste Nederlandse vertaling van de Heidelbergse Catechismus werd gemaakt door Petrus Datheen (1531-1588), een belangrijke theoloog in de Zuidelijke Nederlanden. Deze verscheen al in 1566 als een toevoeging bij de psalmbundel van Datheen. Nog steeds is de Heidelbergse Catechismus actueel in reformatorische kerken. In veel gemeenten wordt op zondagavond een gedeelte van het belijdenisgeschrift bepreekt.

Wilt u meer weten over andere belijdenisformulieren? Neem dan nu een abonnement op het Reformatorisch Dagblad.