Ds. Ul Haq (31) groeide op als zoon van een voorganger van een methodistenkerk in Pakistan, vertelt hij via de telefoon. Zelf werd hij rond 2010 pastor van een onafhankelijke gemeente in de Pakistaanse provincie Punjab. Via verschillende mensen „die God gebruikte”, onder anderen uit een presbyteriaanse kerk in zijn land, kwam hij in aanraking met de gereformeerde belijdenisgeschriften. Hij ontdekte dat daarin „een goede uitleg” staat van het christelijk geloof. „Deze confessies zijn onder meer belangrijk om weerstand te bieden tegen een welvaartsevangelie.”

Ds. Ul Haq zocht aansluiting bij twee bestaande protestantse kerkverbanden, maar werd daar naar eigen zeggen niet toegelaten als predikant. „Zij waren druk met andere zaken. Ik heb toen samenwerking gezocht met voorgangers van andere onafhankelijke kerken. In 2011 is daardoor een nieuw kerkverband ontstaan dat uiteindelijk de naam Reformed Church of Pakistan (RCP) kreeg.”

Inmiddels telt het kerkverband twintig gemeenten, verspreid over alle provincies in het Zuid-Aziatische land. „Bij elkaar hebben we ongeveer 3000 leden. Er zijn vier classes, die samen de generale synode vormen.”

Seminarie

Ds. Ul Haq is behalve voorganger van een gemeente met veertig tot vijftig leden ook docent aan het Sutlej Reformed Theological Seminary in Punjab. Hij werkt fulltime voor de kerk. Voor zijn inkomen is hij afhankelijk van giften uit binnen- en buitenland. „De economische situatie in Pakistan is niet goed, maar we vertrouwen op God en Zijn beloften. Op zondag is er een collecte en sommige gemeenteleden geven tienden. We krijgen ook steun van christenen uit onder meer de Verenigde Staten en Engeland, niet alleen van presbyterianen, maar ook van baptisten, pinksterchristenen en andere evangelicalen.”

De RCP richt zich onder meer op het verspreiden van het Evangelie en het stichten van nieuwe gemeenten. Daarbij heeft ze geregeld te maken met bedreigingen door de autoriteiten, zegt ds. Ul Haq. Hij geeft aan dat de kerken behoedzaam te werk moeten gaan. „We zijn een niet-geregistreerde kerk en beschikken over geen enkel kerkgebouw, want daarvoor moet je geregistreerd zijn.”

De RCP heeft als basis de vier oecumenische belijdenisgeschriften, de Drie Formulieren van Enigheid en de Westminster Confessie. Ds. Ul Haq werkte het afgelopen jaar aan een revisie van de Heidelbergse Catechismus in zijn moedertaal. Deze kwam in november in een „compact formaat” uit en werd gefinancierd door de Westminster Biblical Missions in de Verenigde Staten. „Ik heb de bestaande Urdu-vertaling verbeterd en er bewijsteksten uit de Bijbel aan toegevoegd. Die ontbraken in de oudere editie.”

Wat raakte u zelf het meest toen u met de Heidelbergse Catechismus kennismaakte?

„Het eerste gedeelte vind ik heel belangrijk, waarin staat dat een mens de liefde van God pas kan ontdekken als hij zijn eigen ellende heeft leren kennen. Dat wordt heel duidelijk uitgelegd. Ik houd van deze passage. Er staan ook prachtige dingen in de catechismus over Jezus Christus. Bijvoorbeeld antwoord 35, dat duidelijk maakt waarom de Middelaar Jezus Christus echt mens moest zijn. Hij is ons in alles gelijk geworden, maar zonder zonde. Toen ik dat las, raakte het opnieuw mijn hart.”

Hoe wordt de catechismus binnen uw kerken gebruikt?

„De nieuwe uitgave is nog maar net verschenen. Ik heb die onder anderen naar alle pastors gestuurd, zodat ze die kunnen gebruiken bij hun preken. We hebben ook een cursus over de catechismus ontwikkeld. Ook geef ik er les over aan zondagsschoolleiders. Zij kunnen kinderen de antwoorden uit de catechismus laten leren, zodat ze de inhoud door Gods genade kunnen omhelzen.”