De Nederlandse geloofsbelijdenis van Guido de Brès

De Nederlandse geloofsbelijdenis (of: Confessio Belgica) werd in 1561 opgesteld door Guido de Brès. Guido de Brès was een predikant in de Zuidelijke Nederlanden, nu België. Guido de Brès werd uiteindelijk gearresteerd en stierf als martelaar in 1567.

Samen met de Dordtse Leerregels en de Heidelbergse catechismus vormt de Nederlandse geloofsbelijdenis de Drie Formulieren van Enigheid.

De geschiedenis van de Nederlandse geloofsbelijdenis

De Nederlandse geloofsbelijdenis is geschreven in een periode van hevige vervolging van protestanten door de Spaanse overheersers. Guido de Brès wilde de autoriteiten en Filips II ervan overtuigen dat de protestanten geen radicale dopersen waren, maar gelovigen die hun geloof in overeenstemming met de Bijbel wilden belijden. De tekst werd in het geheim gedrukt en verspreid onder protestantse gemeenschappen.

Inhoud van de Nederlandse Geloofsbelijdenis

Wat maakt de Nederlandse Geloofsbelijdenis uniek? Verschillende aspecten onderscheiden dit document van andere geloofsbelijdenissen

De belijdenis bestaat uit 37 artikelen, waarin de protestantse leer logisch en systematisch wordt uitgelegd. Deze structuur helpt gelovigen ook nu nog om hun geloof geordend te begrijpen en uit te dragen.

De geloofsbelijdenis is geschreven in een taal die toegankelijk was voor de gewone gelovigen van de 16e eeuw en is ook nu nog leesbaar. Dit maakt het een waardevol instrument voor catechese en persoonlijk geloofsonderwijs. Het behandelt onderwerpen zoals het Wezen van God, de schepping, de mensheid, de zondeval, verlossing door Christus, de wederkomst de sacramenten.

De Nederlandse Geloofsbelijdenis is diepgeworteld in de Bijbel. Elk artikel bevat meerdere met Bijbelse verwijzingen en citaten, wat de autoriteit en betrouwbaarheid van de geloofsbelijdenis onderstreept. In artikel 5 gaat het hierover en staat: “Wij ontvangen al deze boeken, en die alleen, voor heilig en canoniek, om ons geloof daarnaar te reguleren, daarop te gronden en te bevestigen.” Dit benadrukt de exclusieve autoriteit van de Bijbel als de bron van het geloof. Artikel 7 onderstreept ook het gezag van de Bijbel: “Wij geloven dat deze Heilige Schrift den wil Gods volkomenlijk vervat, en dat al wat de mens schuldig is te geloven om zalig te worden, daarin in genoeg te leren is.”

De Nederlandse Geloofsbelijdenis heeft, samen met de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse leerregels, een belangrijke rol in de eenheid binnen de gereformeerde gezindte. Zoals de Apostolische geloofsbelijdenis het uitdrukt: Ik geloof de gemeenschap der heiligen.

Hoewel de geloofsbelijdenis een Nederlands document is, heeft de Nederlandse geloofsbelijdenis wereldwijd invloed gehad. Gereformeerde kerken in onder andere de Verenigde Staten, Canada en Zuid-Afrika aanvaarden de geloofsbelijdenis ook.