Oma Blankenstijn bezoekt expositie ”Bij ons in de Biblebelt”
De zondag afgesloten expositie in Utrecht ”Bij ons in de Biblebelt” heeft in drie maanden tijd een recordaantal bezoekers getrokken: ruim 70.000. Zaterdag bezocht mevrouw C. E. Blankenstijn-Moree het Catharijneconvent. De Dordtse dame is de lieve oma van de posters.
Zaterdagmiddag. Op de op één na laatste dag van ”Bij ons in de Biblebelt” staan lange rijen voor de kassa van het museum. Op een bord staat: „Door de drukte kan het iets langer duren.” Het Catharijnecafé doet goede zaken. Aan de wand van het café hangen enorme foto’s van grote kerkgebouwen in Urk, Barneveld en Genemuiden.
Tussen een dochter en een kleindochter wandelt Corrie Blankenstijn (92) –zondagse hoed op– voetje voor voetje Museum Catharijneconvent binnen. Het succes van de tentoonstelling is onder meer aan deze oude dame uit Dordrecht te danken, zegt Aukje Lettinga, marketingmedewerker van het Catharijneconvent. „Woensdag moesten we zelfs even de deuren sluiten. Er kon geen mens meer bij.”
Blankenstijn-Moree is de oude dame op de museumposters. Ze is er het hele land mee doorgegaan. Haar foto, gemaakt door fotograaf Sjaak Verboom, hing in abri’s en bushokjes door het hele land: met haar zondags goed aan, de zwarte hoed op het hoofd, de zwarte jas aan en de zwarte handschoenen in de hand staat ze, met een allerinnemendste glimach op het gezicht, gereed om naar Gods huis te gaan.
Het museum had zaterdag Blankenstijn met haar familie uitgenodigd om nog een keer de tentoonstelling te bekijken. ”Bij ons in de Biblebelt” geeft een beeld van de orthodoxe christenen in Nederland. Er zijn vitrines vol calvinistisch gedachtegoed, er liggen stichtelijke boeken in oude druk, aan de wanden hangen portretten vol refo-karakteristieken. Er is veel nostalgie, zoals in preekfragmenten in de tale Kanaäns.
Wat vindt mevrouw Blankenstijn van al die aandacht voor haarzelf? Glunderend: „Ik vind het zo mooi dat ik op die foto op m’n moeder lijk. Alsof ik haar op zondagmorgen weer naar de kerk zie lopen.” Blankenstijn kan de expositie wel waarderen. „Fijn dat er aandacht aan ons is gegeven. Wij hebben een boodschap uit te dragen, de boodschap van de Bijbel, van de Schepper, de God van hemel en aarde. Die wordt toch zo weinig gekend in Nederland. Er is geen vorm zonder inhoud. De vorm kun je hier zien. De inhoud moet vanbinnen zitten.”
In het auditorium van het Catharijneconvent worden tentoonstellingsbeelden getoond: ouderlingen in twee- of driedelig zwart, meisjes in doordeweekse kleding en op hun zondags, portretten van Luther en Calvijn, en een plaat van de brede en de smalle weg. Op de smalle weg lopen een stuk minder mensen dan op de brede weg. Maar op de smalle weg gaan ze door de enge poort. Voor Blankenstijn zijn al die beelden gesneden koek. Dat er ook aandacht is voor de zondagsrust, doet haar zichtbaar goed. Blijmoedig zegt ze: „Je mag op zondag wel liefdeswerk doen, maar geen betaald werk. Dat is volgens de wet van God. De zondag krijgen we om God te dienen.”
De Dordtse weduwe hoopt dat deze Biblebelttentoonstelling bij anderen belangstelling wekt voor de dienst van God. „Ik zie ernaar uit dat meer mensen God leren kennen. Het gaat niet om onze aardigheden of eigenaardigheden, maar om een leven met God. Dát is het leven van de christen.”
