De ontmoeting tussen de Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in en de Noord- Koreaanse leider Kim Jong-un vrijdag in de grensplaats Panmunjom is zeker historisch te noemen. Ruim tien jaar geleden vond er voor het laatst op zo’n hoog niveau een treffen plaats. In die zin is 27 april 2018 zeker een bijzondere datum.
Ook valt te constateren dat beide staatshoofden zich positief opstelden. Ze spraken de intentie uit om een einde te maken aan de oorlog die formeel nog steeds tussen beide landen bestaat, al is er sinds 1953 een wapenstilstand. Kim en Moon willen nu de vredespijp roken. Evenzo willen ze de gedemilitariseerde zone terugbrengen in de oorspronkelijke staat. De dageraad van de vrede lijkt in het Verre Oosten te gloren.
Ongetwijfeld zal de Amerikaanse president Trump de gesprekken aan de Koreaanse grens met meer dan gewone belangstelling hebben gevolgd. Zuid-Korea heeft immers speciale bescherming van de Amerikanen. Jaar in jaar uit oefenen de VS en Zuid-Korea gezamenlijk met hun strijdmachten. Alleen al uit financieel oogpunt is het Washington veel waard als de noodzaak voor deze jaarlijks terugkerende geldverslindende operatie zou afnemen.
Maar er is meer. Trump ontving recent een uitnodiging van de Noord-Koreaanse leider om elkaar te ontmoeten. Tot veler verbazing ging de Amerikaanse president daar grif op in. Wel heeft hij later duidelijk gemaakt dat hij niet in is voor een gezellige theevisite zonder echt resultaat. Voor Trump is het gesprek tussen Kim en Moon dus vooral interessant omdat daar mogelijk uit valt af te leiden hoe hij de Noord-Koreaanse leider kan krijgen in de hoek waar hij hem hebben wil.
Als rasechte zakenman wil Trump resultaat boeken. Hij wil dat Kim zijn nucleaire programma beëindigt, de drie Amerikanen die vastzitten vrijlaat en stopt met zijn agressieve politiek jegens Zuid-Korea en de VS.
Het lastige voor de Amerikaanse president zal zijn dat hij niet op zijn gebruikelijke manier met Kim zaken kan doen. Trump is gewend snel op zijn doel af te gaan en zo nodig met onverhoedse voorstellen de tegenstander uit zijn evenwicht te brengen. Dat werkt bij Kim niet.
Wie met hem zaken wil doen, moet zich zorgvuldig voorbereiden, geduld betrachten en hem vooral met respect en niet als schooljongetje behandelen.
Dat is overigens ook niet reëel. Kim heeft een stevige, en gevaarlijke positie nu hij beschikt over kernwapens. Hem beledigen door hem een ”little rocket man” of een bange blaffende hond te noemen, werkt niet. Zo’n respectvolle aanpak zal veel van Trump vergen, zeker met haviken als John Bolt als adviseurs.
De ontmoeting van vrijdag is beslist een belangrijke stap op weg naar een top tussen Trump en Kim. Ze liet zien dat er met de Noord-Koreanen valt te praten en wellicht zaken is te doen, al is echte vrede nog ver weg.
Hoofdredactie