Het is markt op het pleintje tegenover het gemeentehuis van Aalsmeer. De maartse zon schijnt en de marktlui hebben niets te klagen over gebrek aan belangstelling. De waren van de visboer, de kaashandelaar en de notenspecialist gaan als zoete broodjes over de toonbank. Een oude dame schuifelt met haar rollator vol boodschappen voetje voor voetje naar huis; een moeder voert haar dochtertje stukjes koek.

Op de Aalsmeerse markt is het tevergeefs zoeken naar campagneteams van politieke partijen. Een jongeman weet niets van de aanstaande verkiezingen. „Sorry, I am here only for vacation one week”, zegt hij in gebrekkig Engels. Enkele Poolse jongens halen hun schouders op. Een Aziatisch uitziende vrouw gaat wel stemmen, maar niet in Aalsmeer. „Ik woon in Amstelveen. Ik ben hier voor de Action, die hebben wij niet.” Ze weet nog niet op welke partij ze gaat stemmen. „Ik moet de programma’s nog bestuderen.”

Een inwoonster van Aalsmeer van „ruim 80” twijfelt ook nog over haar stemkeuze. „Landelijk stem ik SGP”, zegt ze. „Die doet echter niet mee. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen stemde ik CDA, maar dat is ook niet alles. Die partij zit in het college, maar toch mogen winkeliers ’s zondags hun winkeldeuren openen.” Of ze een stem op Het Aalsmeers Collectief overweegt? „Ik weet het nog niet. Ik heb wel van die partij gehoord. Enfin, die jongen doet in elk geval goed z’n best.”

„Die jongen” is Bram Heijstek (26). Hij is jurist van beroep en de drijvende kracht achter Het Aalsmeers Collectief (HAC). In februari vorig jaar zei ds. E. J. Westerman van de hervormde gemeente Dorpskerk Aalsmeer –waarvan Heijstek lid is– in een preek dat het soms beter is dat mensen stoppen met zeuren en zelf de problemen moeten aanpakken. Heijstek: „Het was alsof God mij riep om misstanden in Aalsmeer aan de kaak te stellen.”

Thuis vertelde hij over zijn roeping aan zijn vrouw. „Als het maar een christelijke partij wordt”, reageerde zij. In de eerste instantie was Heijstek van plan een plaatselijke ChristenUnie op te richten, maar pogingen daartoe liepen spaak. Onder meer omdat „te weinig christenen hun politieke verantwoordelijkheid wilden nemen.”

Uiteindelijk kreeg Heijstek dan toch een politieke partij van de grond, Het Aalsmeers Collectief. „De lokale volkspartij die uitgaat van christelijke normen en waarden”, staat er boven het verkiezingsprogramma. Dat „christelijke” staat er niet per ongeluk, verzekert de HAC-voorman. „Ook de enkele niet-christenen die bij de partij zijn betrokken, delen deze normen en waarden.”

Waarom hebt u zich niet aangesloten bij de grootste partij, het CDA?

„Het CDA verloochent keer op keer zijn C. Niet alleen landelijk, maar ook lokaal. Nog niet zo lang geleden heeft deze partij ingestemd met de komst van een gokhal in de oude tv-studio’s in het dorp. Onbegrijpelijk. Ook hielden zij de invoering van de koopzondag in het dorp niet tegen. Daarnaast spreekt de partij zich niet helder uit over hoe zij de zorg de komende jaren wil financieren. Het CDA wil in elk geval níét beknibbelen op kunst en cultuur, maar ik heb nog niet gehoord wat het wél wil.”

Waar moet volgens u het geld vandaan komen?

„Er gaat geen geld meer naar kunst en cultuur. Ik lees nergens in de Bijbel dat ik moet meebetalen aan het entertainment van mijn buren. Wij willen verder dat elk gezin per maand 10 euro zorgbelasting afdraagt. Ook zien wij kansen om de zorg goedkoper in te kopen zonder dat dit ten koste gaat van banen en kwaliteit.”

Waar staat HAC nog meer voor?

„Een belangrijke punt uit ons verkiezingsprogramma is het aanpakken van de woningmarkt. Jongeren die een gezin willen stichten, moeten maar liefst zeventien jaar wachten op een betaalbare woning. Een deel van de oplossing is dat Aalsmeerders een voorrangsregeling krijgen bij een sociale huurwoning.

Het openbaar vervoer kan worden verbeterd door enkele nieuwe verbindingen. Inwoners willen we stimuleren om de auto te laten staan en in de bus te stappen.

Verder vinden wij het belangrijk dat de communicatie tussen overheid en burgers beter wordt. Nu lopen er regelmatig ten onrechte lange bezwaarprocedures. Die kunnen eenvoudig worden voorkomen als de gemeente het bezwaar telefonisch toelicht. Als bijvoorbeeld blijkt dat er niets mis is met het plaatsen van een dakkapel maar dat de kleur niet voldoet, kan de indiener dat probleem snel verhelpen. Daar is zowel de aanvrager als de gemeente mee gediend.”

Rekent u morgen op veel stemmen?

„We moeten minstens één zetel kunnen halen. Het hoofddoel van HAC is echter niet zozeer in de raad komen, maar andere partijen beïnvloeden. In de aanloop naar de raadsverkiezingen hebben wij diverse thema’s op de politieke agenda gezet. In die zin is ons doel al bereikt.”

serie Raad 2014

Dit is de zesde en laatste aflevering in een serie over lokale christelijke partijen.