Enkele vooraanstaande leden binnen de Protestantse Kerk in Nederland hebben gisteren een brief uit augustus aan de synode, over het contact tussen christenen en moslims, na gerezen vragen uitgelegd. De dialoog dient versterkt te worden zonder „gemakkelijke consensus” waarbij de eigenheid van het christelijk geloof op de tocht staat.
De nieuwe open brief, evenals de vorige ondertekend door dr. Hebe Kohlbrugge, dr. Piet van Veldhuizen, dr. Hans Kronenburg en Henk Stolk, is een reactie op de verklaring uit 2007 van 138 moslimgeleerden: ”A common word between us and you”. Het viertal schrijft: „Wanneer wij als christenen weigeren om moslims in ons land uit te dagen tot een gesprek over wat voor ons het hart van de Bijbelse boodschap is – wie zal het dan doen?”
De vier theologen leggen uit dat het gesprek met de islam niet op een laag pitje gezet moet worden. In tijden van crisis vinden ze het belangrijk dat christenen „veel energie” steken in het onderhouden van banden met moslims. „Geloofsverschillen vallen dan weg.”
Het is echter niet de bedoeling dat geloofsverschillen worden gladgestreken in het gesprek tussen de beide godsdiensten. De briefschrijvers gebruiken het beeld van een mozaïek. Dat komt tot zijn recht als de kleur van de steentjes zo goed mogelijk uitkomt. De scherven moeten niet worden vermengd tot een „gemiddeld grijs. Daarbij moet dan wel worden aangetekend dat het benadrukken van de verschillen niet bedoeld is om de ander te veroordelen. Integendeel: Wat het verschil uitmaakt, is kostbaar. We worden allen rijker, als we daarover met elkaar in gesprek gaan.”
Hoe de open brief aan de synode in de kerk zal worden ontvangen, is voor de schrijvers nog onduidelijk. Ze willen „in het geheel niet geannexeerd worden” door het gedachtegoed van „behoudende kerkleden, anti-islamisten en Wildersachtigen.”
Desondanks zijn ze blij dat leden uit de breedte van de Protestantse Kerk de brief hebben ondertekend. Daarbij horen onder meer dr. ir. J. van der Graaf en ds. Nico ter Linden. Dat is geen „protestants monsterverbond”, weerspreekt het viertal. „Als het erop aankomt, en het kómt erop aan, vallen allerlei traditionele verschillen weg en herkennen we elkaar in het belijden van de unieke Naam van Israëls God, die in Christus tot ons is gekomen om joden en heidenen, christenen en moslims tot heil te zijn.”
De brief eindigt met een oproep aan de Raad van Kerken om het Bijbels getuigenis sterker te laten doorklinken in haar contact met moslims.
De synode van de Protestantse Kerk bespreekt in april 2010 een nota over de islam.
