Amerikaanse transgenderorganisatie WPATH zou volgens gelekte documenten bewust kwetsbare mensen misleiden
De wereldwijde autoriteit op het gebied van transgenderzorg, WPATH, misleidt bewust kwetsbare mensen. Dat zou blijken uit interne documenten die een Amerikaanse klokkenluider heeft gelekt en deze week naar buiten zijn gebracht.
De openbaar gemaakte documenten, gepubliceerd als ”WPATH Files”, tellen 170 pagina’s en verwijzen naar „pseudowetenschappelijke experimenten bij kinderen, tieners en kwetsbare volwassenen”. De bestanden brengen de World Professional Association for Transgender Health (WPATH), de internationale beroepsgroep die richtlijnen voor genderzorg wereldwijd vaststelt, ernstig in diskrediet. De documenten zouden aantonen dat de organisatie zich onder het mom van betrouwbare en noodzakelijke zorg schuldig maakt aan het promoten van riskante, experimentele behandelingen bij kwetsbare mensen.
Het dossier bevat materiaal dat een klokkenluider vanuit WPATH deelde met de Amerikaanse onderzoeksjournalist Michael Shellenberger. Daarbij gaat het onder meer om een opname van een onlineoverleg en schermafbeeldingen van interne berichten uit de periode 2021 tot en met 2024. Shellenberger onderzocht en analyseerde de gegevens met zijn team en maakte alle informatie deze week online toegankelijk.
Incontinentie
Uit de documenten zou blijken dat WPATH-artsen erkennen dat er een verband bestaat tussen transgenderhormoontherapie en kanker. Ook zouden WPATH-leden de bijwerkingen en langetermijngevolgen van hormonale en chirurgische ingrepen negeren. Permanente onvruchtbaarheid, bekkenontsteking, vaginale atrofie, incontinentie en zware pijn passeren de revue in de gelekte documenten. Verder ontstaat het beeld dat de WPATH-leden zich ervan bewust zijn dat minderjarigen de levenslange gevolgen van de „genderbevestigende zorg” niet kunnen overzien. Bezorgdheid over het blokkeren van de puberteit bij een tienjarig meisje en over genitale chirurgie bij mensen met schizofrenie wuiven de leden als onnodig en bevoogdend weg.
„Je hoeft geen medisch expert te zijn om deze gesprekken en andere communicatie ronduit schokkend te vinden”, zegt Shellenberger. „De gelekte documenten laten zien dat wat genderzorg heet geen wetenschap en geen geneeskunde is. Kern is dat de informatie bewijst dat professionals binnen WPATH weten dat patiënten en hun ouders feitelijk geen toestemming voor de behandeling geven.”
Volgens Mia Hughes, lid van Shellenbergers onderzoeksteam en samensteller van de WPATH Files, moet het dossier een maatschappelijk debat afdwingen, om zo te komen tot betere zorg voor een zeer kwetsbare groep in de samenleving. „Als artsen niet zelf naar voren stappen, dan is dat de taak van de journalistiek en het bredere publiek.”
Amsterdam UMC
In een reactie op de aantijgingen verklaart WPATH „altijd een op wetenschap en feiten gebaseerde organisatie” te zijn geweest, „waarvan de aanbevelingen op grote schaal worden onderschreven door grote medische organisaties over de hele wereld. Wij zijn de professionals die de medische behoeften van transgenders en personen met verschillende genders het beste kennen.”
De genderkliniek van het Amsterdam UMC gaat niet inhoudelijk in op een verzoek om een reactie op de gelekte gegevens. De kliniek is nauw verweven met WPATH en participeert er in diverse gremia; de Amsterdamse kinderpsychiater dr. Annelou de Vries trad vorig jaar aan als voorzitter van de Europese tak van de organisatie (EPATH).
Net als in andere westerse landen is de genderzorg in Nederland gemodelleerd naar de zorgrichtlijn van WPATH. De behandelmethode met puberteitsremmers die WPATH adviseert voor jongeren met genderdysforie, het zogeheten Dutch Protocol, is zelfs ontwikkeld in Amsterdam.
Dutch Protocol
De Nederlandse arts dr. Hanneke Kouwenberg is niet verbaasd over de inhoud van de WPATH Files. Sinds een aantal jaar vraagt ze aandacht voor ontwikkelingen in de transgenderzorg, met name bij kinderen. „Ik maak me daar grote zorgen over. Behandelmethodes die onvoldoende wetenschappelijk onderbouwd zijn, zoals het Dutch Protocol, zijn medisch en ethisch gezien onverantwoord.” Kouwenberg twijfelt niet aan de betrouwbaarheid van de gelekte documenten. „Je weet niet of andere WPATH-leden zich mogelijk wel ethisch opstelden en er dus sprake kan zijn van selectieve informatie, maar daar lijkt het niet op.”
Volgens Kouwenberg is het probleem in de gelekte documenten niet het intercollegiale overleg, maar het gebrek aan kritische reflectie en het bagatelliseren van ernstige bijwerkingen en risico’s van het voorgestane beleid. „Ik vind het heel verontrustend om in het WPATH-dossier te ontdekken dat niemand het ethische probleem ziet.”
Kouwenberg vermoedt dat het lek weinig gevolgen voor de praktijk in Nederland heeft. „Het grote probleem is dat de meeste media hierover niet publiceren. Waarschijnlijk vinden redacties de berichten zo bizar dat ze denken dat het om een complottheorie en om verdachtmakerij moet gaan. Dat dacht ik zelf eerst ook.”
