Baudet heeft in korte tijd een grote beweging in gang gezet. Verschillende personen hebben daarvoor de weg gebaand. Pim Fortuyn bijvoorbeeld ontmaskerde het faillissement van het sociaalliberalisme. Hij gaf een stem aan het onbehagen van een verweesde samenleving. Na de moord op Fortuyn en de daaropvolgende chaotische taferelen bij Leefbaar Nederland zet Geert Wilders het spoor van Fortuyn door. Echter, hij wil niet regeren.

Baudet daarentegen wil wel regeren. In korte tijd is een goed geoliede organisatie uit de grond gestampt. Verder beschikt zijn beweging over een budget waar andere politieke partijen niet eens van durven dromen. In een professioneel ingerichte eigen studio presenteert Baudet zijn programma’s, trekt hij standaard honderdduizenden kijkers en post hij of een van zijn medewerkers regelmatig een YouTube-filmpje, dat soms meer dan een miljoen keer bekeken wordt.

Debatten in de Tweede Kamer bieden Baudet een uitstekend platform in het hart van de samenleving. Sinds het laatste stikstofdebat bijvoorbeeld weet jong en oud dat de huidige minister van landbouw, Carola Schouten, een sluipmoordenaar is. In het decor van de Tweede Kamer las Baudet de openingszin van het script en verlegde hij de aandacht van de kijker van de inhoud naar de persoon. Deze minister is een sluipmoordenaar, aldus Baudet. De boodschap is duidelijk: zij en andere hedendaagse politici vernietigen onze samenleving. De vergaderzaal van de Staten-Generaal als dé studio van FVD. Baudets secondant Hiddema merkte eens treffend op: „Wij zijn een mediabedrijf met een politieke afdeling.”

Wedergeboorte

Het boek ”Politiek van het gezond verstand” is een verzameling van lezingen en artikelen vanaf 2013 tot 2019. Naar Baudets overtuiging heeft Den Haag op de thema’s immigratie, EU en klimaatbeleid gefaald. De grenzen gingen wagenwijd open, de Nederlandse nationaliteit is aan Brussel uitgeleverd en de klimaatideologen eisen een offer van 1000 miljard euro zonder garantie van een positief resultaat. Wie zijn gezond verstand gebruikt, kiest voor FVD, aldus Baudet.

Dat is voor Baudet niet alleen een zaak van gezond verstand, het is ook een keus van het hart; stemmen op FVD is een religieuze keus. In het slot van zijn bundel geeft hij aan zijn gedachtegoed een spirituele dimensie. Die beschrijft hij aan de hand van artikelen over kunst, literatuur, opera en muziek uit Europa.

Baudet wil deze cultuur doen herleven. Daarvoor moet het huidige politieke systeem tegen de vlakte: „Je kunt een huis niet verbouwen waarvan de fundamenten verrot zijn.” Het oude systeem is „een atypische vijand. Een vijand die ons eigen uniform draagt. De huidige leiders moesten ons, onze cultuur, beschaving en tradities beschermen, maar vallen ons juist aan. Deze sluipmoordenaars zijn uiteindelijk uit op onze vernietiging.” Hij wil iets totaal nieuws: „een wederopstanding van onze geschiedenis, onze taal, onze tradities en ons thuis; een wederopstanding van de klassiek Europese beschaving.” FVD is „de partij van de wedergeboorte. Van de renaissance.”

Heidendom

Baudet ziet zichzelf als „voorman van de partij van de liefde.” Hij wil mensen bij zijn missie betrekken en roept op om hem te volgen op de weg die hij voorgaat. „Het beste ligt nog voor ons. Het beste komt nog.” Hij is een herder, aldus Hiddema in het voorwoord. Baudet is hét alternatief voor „de reinheidsapostelen, die door een religieuze zelfreiniging worden voortgedreven.”

Baudet beschouwt zichzelf als de verpersoonlijking van de breuk met de geloofsartikelen van het links-liberale denken. Een van de vele foto’s van hem in deze bundel toont Thierry als een jeugdige discipel van Jan Terlouw. Met deze foto illustreert hij zijn vroegere blindheid. Een andere foto, genomen tijdens een partijcongres van FVD: Thierry Baudet als een liefdevolle en charismatische leider van een nieuwe beweging met vele volgelingen.

Deze herder breekt een lans voor het handhaven van de jacht, een traditie die in onze tijd onder vuur ligt. Jagen is volgens hem meer dan alleen maar wild afschieten en opeten. Het bereiden van geschoten wild heeft voor hem het karakter van een offermaaltijd. „Voor even stijgen we op naar het niveau van de goden: we beschikken over leven en dood. Tegelijk dalen we af naar het niveau van de dieren, kunnen we ons voor even een hert of een reebok wanen wanneer we versmelten met zijn vezels en zijn bloed. Zulke momenten brengen ons terug tot de natuurlijke orde.”

Een voorman van de liefde, een herder, een wederopstandingsgeloof, een offermaaltijd, wedergeboorte en hoop; met behulp van deze en andere christelijke motieven en termen omkleedt Baudet zijn boodschap van hoop voor een land dat in zijn ogen bijna vernietigd is door een kwaadwillende religie. Zo presenteert hij zichzelf als leider van een nieuwe religieuze beweging.

Zijn beweging is een van de uitwassen van het in de loop van de westerse geschiedenis gecultiveerde heidendom, dat in de loop van de 20e eeuw het kleed van het christelijke geloof heeft afgelegd. Aan het begin van de 21e eeuw draagt deze religie nog even de sporen van het christendom met zich mee. Dat verklaart waarom iemand als Baudet zijn heimwee naar het Europa van weleer vertolkt met behulp van christelijke woorden, terwijl hij de Persoon, de betekenis en de consequenties van het christelijke geloof radicaal afwijst.

Koninkrijk

Een christen wil echter niet terug, hij is op weg naar de toekomst van Gods Koninkrijk. Onderweg naar dat Rijk beoefent hij een gezond geloof, dat zijn verstand leert om gezond na te denken. Deze grondhouding ervaren tijdgenoten soms als constructief, soms als recalcitrant en een enkele keer zelfs als irritant.

Een christen is voor zijn omgeving tweeslachtig en tegendraads. Tweeslachtig als knecht van zijn naaste én kind van zijn Vader. Tegendraads omdat hij handelt vanuit de hoop op Gods Koninkrijk. Deze toekomstverwachting verschaft hem een nuchtere kijk op de werkelijkheid. Hij heeft geen heimwee naar vroeger, ‘toen alles beter was dan nu’, verlangt naar het komende Koninkrijk, waarvan hij burger is geworden.