Mensen kunnen druk doende zijn met hun lichamelijke gezondheid. Online komen zij ruimschoots aan hun trekken. Rijp en groen, regulier en alternatief, professional en zelfbenoemd coach: het zorgaanbod is er reuze. In de App Store van Apple behoort ”Gezondheid en fitness” tot de topcategorieën, met talloze apps die beloven dat een gezonde levensstijl binnen handbereik is.
In een vergrijzende samenleving die graag zo lang mogelijk jong blijft, is gezondheid bepaald een ding. De grote internetbedrijven hebben de zorg dan ook ontdekt als interessante markt. Apple, Amazon, Google en Facebook: stuk voor stuk houden zij zich ermee bezig. Zo kocht Google voor 2,1 miljard dollar Fitbit, producent van stappentellers. Fitbit heeft 28 miljoen gebruikers, die het bedrijf persoonlijke gegevens over hun gezondheid toevertrouwen. Hoeveel zij lopen op een dag, hoe rustig zij slapen, hoe regelmatig hun hart klopt.
Meten is weten, maar de vraag is: wil je voortdurend alles weten? Wil je dat een commerciële partij alles van jou weet en dankzij patroonherkenning in big data al van ver ziet aankomen dat je over twee jaar arbeidsongeschikt bent?
De Israëlische historicus Yuval Noah Harari waarschuwt in zijn bestseller ”21 lessen voor de 21ste eeuw” (2018) voor een fusie van biotech en infotech. Gezondheid en privacy zullen om voorrang strijden, de afloop zich laat raden. Elon Musk implanteerde alvast een computerchip in de hersenen van een varken. Harari’s toekomstbeeld: „Mens en machine zouden zich zo naadloos kunnen samenvoegen dat mensen niet eens meer kunnen overleven als ze afgesloten raken van het netwerk. Ze zullen er in de baarmoeder al op aangesloten zijn en als je er later in je leven van af wilt, zouden verzekeraars kunnen weigeren je te verzekeren, werkgevers zouden kunnen weigeren je aan te nemen en zorginstellingen zouden kunnen weigeren je zorg te bieden.”
Nu al proeven internetbedrijven onze nieren. Slimme horloges monitoren ons gaan en liggen, elke stap en elke hartslag. Alles voor onze gezondheid, de privacy is dik in orde en heus, ze slaan er geen slaatje uit. De Europese Commissie is er niet gerust op en heeft meerdere onderzoeken ingesteld, onder meer naar de overname van Fitbit door Google.
Onlangs ging ik in een spijker staan. Al bloedend googelde ik of ik naar de dokter moest. Het consult stelde me gerust en als een zachte heelmeester plakte ik een pleister op de wonde. Vooralsnog zit mijn voet er nog aan.
Maar zo’n slim horloge hoef ik niet. Aan mijn lijf geen polonaise.
Webredacteur Martijn den Hollander belicht in deze rubriek de wereld van de online media.
