Grote kans dat je een zwarte specht hoort roffelen tijdens de wandeling Ommetje Visdonk over Landgoed Visdonk in Roosendaal. De vraag is alleen wel of het een echte is.
De grond sopt en de bomen druppen nog na van de laatste regenbui. Gele pijltjes leiden richting een bospad. Een bordje vertelt dat de route af te leggen is met een rolstoel of kinderwagen. Sportievelingen kunnen ook de blauwe route volgen, die langs een trimbaan leidt.
Het bospad komt uit bij een wat jonger bos. Bij elke boom hier staat een bordje met een tekst erop. Soms staan er twee namen en een trouwdatum, soms een naam van een dierbare die overleden is. Zo’n vijftien jaar geleden startte Natuurmonumenten met het aanplanten van het Gedenkbos. Mensen die een bepaalde gebeurtenis willen herdenken, kunnen hier hun eigen boompje laten planten. Hier en daar staat een bankje, zodat je al zittend je gedachten kunt laten gaan. Feloranje prullenbakken verstoren jammer genoeg het zicht.
Het met glimmende bruine eikels bezaaide pad leidt verder langs de bosrand. Grazende, zwart-witte koeien in het aangrenzende weiland leveren een oer-Hollands tafereel op. Even verderop staat een zelfgebouwde hut van afgedankte boomstammen. Aan de voet van twee woudreuzen staan witte paddenstoelen op het mos. Aan een andere boom langs het pad zitten een paar enorme zwammen. In dit gebied staan veel rododendrons. Wat zal het prachtig zijn als die in het voorjaar bloeien.
Wat leiders van de scouting hebben spellen klaargezet in het bos en wachten op de komst van de scouts.
In de avondschemer maak je kans om hier reeën te zien
In het Ommetje Visdonk zit een bijzonder stukje bos: het Pinetum. Deze naaldbomentuin herbergt een verzameling van allerlei soorten dennenbomen, sparren en andere naaldbomen.
We vervolgen een verhard pad pal langs de bosrand en de weilanden. Aan een boom zit een ijzeren haak waarmee je tegen de boom kunt tikken. Het geluid dat het veroorzaakt klinkt als het gehamer van de zwarte specht, die in dit gebied voorkomt.
In de begroeiing aan de oever van de kikkerpoel is een paadje uitgesleten. Vooral in de vroege ochtenduren –net na zonsopkomst– of richting de avondschemer maak je kans om hier reeën te zien. In de lucht zoekt een roofvogel met rustige vleugelslagen zijn weg.
Het Gedenkbos komt weer in beeld en via een grasvlakte omringd door bomen lopen we verder. Op deze vlakte zijn alleen geen pijltjes meer te bekennen. Het pad lijkt naar rechts te gaan, maar daar ontbreekt een routeaanduiding. Na enig speurwerk doemt er op een gegeven moment toch een geel pijltje op en komt uiteindelijk de auto weer in zicht. Een mooi stukje natuur, zo pal naast de stad.