Hoe icetea uit een fles of uit een blikje smaakt: ik kan er eerlijk gezegd niet over meepraten. Voor mij valt dit drankje in de categorie sinas, cassis en cola. Zoet en koud, maar dan zonder luchtbelletjes. Als ik mag kiezen neem ik op een warme dag net zo lief een kop koffie of een mok hete thee. Van zo’n pittig drankje kikker je ook op; niet door de suiker maar door de cafeïne.
Maar er is meer dan kant-en-klare icetea uit de supermarkt. IJsthee is heel gemakkelijk zelf te maken met thee naar eigen voorkeur. En er hoeft helemaal geen suiker (of honing) in. Al zijn de doosjes met zakjes instant ijsthee die in de supermarkt worden aangeboden allemaal nogal aan de zoete kant. Misschien is dat een kwestie van verwachtingenmanagement van de fabrikant. Als mensen bij ijsthee aan een zoet drankje denken, dan zullen we ervoor zorgen dat ze daarin niet teleurgesteld worden. Zoiets.
Met die kant-en-klare zakjes is ijsthee maken kinderspel. Je hoeft ze alleen een aantal minuten in koud kraanwater te hangen. Ik geef de voorkeur aan de traditionele methode met kokend water en losse thee. Dat kost iets meer tijd. Maar terwijl de ijsthee in de koelkast staat af te koelen kun je zelf onder een boom gaan zitten met je voeten in een teiltje water.
