„Minister voor gezin weer welkom”
Een volgend kabinet doet er goed aan weer een minister voor gezinszaken aan te stellen, een eind te maken aan de bevoordeling van tweeverdieners en scholen ruimte te geven om aan te sluiten bij de opvoeding die ouders aan hun kinderen geven.
Yvonne Koopman, voorzitter van Gezinsplatform.nl, ploos de verkiezingsprogramma’s van alle politieke partijen door en kwam tot dit verlanglijstje. Gezinsplatform.nl is de belangenbehartiger voor traditionele gezinnen met een vader, een moeder en eventuele kinderen. Maatschappelijke organisaties die zich inzetten voor het gezin in de brede zin van het woord, kunnen deelnemer van het platform worden. Dat kunnen christelijke organisaties zijn, maar ook niet-christelijke zijn welkom. Gezinsplatform ontwikkelde een soort gezinskieswijzer.
In het vierde kabinet-Balkenende (2007-2010) waarin CDA, PvdA en ChristenUnie participeerden, was er een minister voor Jeugd en Gezin, oud-CU-voorman André Rouvoet. Volgens Koopman is er tien jaar later opnieuw behoefte aan een bewindspersoon die een integraal beleid voert voor alle kwesties die met jeugd en gezin te maken hebben. „Het beleid is nu te versnipperd over de diverse departementen. Een bewindspersoon die speciaal aandacht heeft voor het gezin zouden we zeer toejuichen. Daar kan een krachtige impuls vanuit gaan.”
Voor de belangenorganisatie weegt op dit moment de onrechtvaardigheid in het belastingstelsel het zwaarst. Koopman: „Dat bevoordeelt tweeverdieners enorm ten opzichte van eenverdieners. Sommige alleenverdieners betalen wel tot zevenmaal meer belasting dan tweeverdieners. Dat is oneerlijk. We zijn blij dat bijvoorbeeld de ChristenUnie een plan presenteerde voor een compleet nieuw belastingstelsel. Daarin kunnen ouders vrij kiezen voor arbeid of zorg. Degenen die kiezen voor de zorg van kinderen of van ouderen mogen daarvoor niet fiscaal worden gestraft. De politiek zou eens goed naar dat plan moeten kijken.”
Ideologie opleggen
Verder moet wat Koopman betreft zo snel mogelijk een eind komen aan de propaganda van bepaalde zienswijzen in het onderwijs die afwijken van de manier waarop ouders hun kinderen willen opvoeden. „Veel politieke partijen hebben bijvoorbeeld een moderne agenda rondom het thema seksualiteit en alles wat daarmee samenhangt. Via het onderwijs moeten alle kinderen de ‘juiste’ informatie krijgen. En dat terwijl veel ouders een hele andere visie hebben op dat soort gevoelige thema’s. Dat grenst aan het opleggen van een bepaalde ideologie.”
De christelijke partijen hebben volgens Koopman het meest oog voor de positie van het gezin „waarbij de SGP eruit springt. Als je zoekt op het woord gezin in partijprogramma’s dan kom je tot verrassende uitkomsten. Bij Forum voor Democratie komt het woord ”gezin” slechts één keer voor. Bij de SP twee keer. En bij de SGP 92 keer. Dat zegt wel iets. Woorden als ”vader” en ”moeder” komen in tal van partijprogramma’s helemaal niet terug.”
D66 doet het in de ogen van Koopman ronduit slecht. „Ze hebben onvoldoende oog voor het natuurlijke gegeven van vaders, moeders en eventuele kinderen. Ze willen de verschillen tussen mannen en vrouwen wegpoetsen en iedereen moet het liefst fulltime gaan werken.”
Dat alles toont volgens de voorzitter van Gezinsplatform.nl aan dat er te weinig oog is voor het belang van het gezin in de samenleving en het gezin zelf. „De politieke aandacht gaat vooral uit naar het individu. En dat terwijl de praktijk is dat 80 procent van de kinderen opgroeit in een gezin met een vader en een moeder en dat de meeste kinderen zelf ook vader of moeder worden.”
Vergrijzing
Koopman vindt dat politiek Den Haag zich meer moet richten op de lange termijn: „De vergrijzing vraagt aandacht. Het huidige lage geboortecijfer gaat in de nabije toekomst voor grote problemen zorgen. Hoe gaan we de reguliere zorg en de mantelzorg organiseren als er meer ouderen zijn en minder jongeren? Dat soort vragen. Daarover moet nu nagedacht worden. We maken allemaal deel uit van de samenleving en dragen daar samen verantwoordelijkheid voor. Gezinnen zijn sterke eenheden waarop gebouwd kan worden, ook bij vragen rondom vergrijzing. De overheid moet gezinnen dan ook niet in de steek laten.”