Raap je het op, dan gaat het meestal kapot. Foto maken dus. De zeeklit (Echinocardium cordatum) ziet er onder water minder breekbaar uit, rondom bedekt met bruine, platliggende stekels. Een beetje een engerd.

Alsof hij dat beseft, graaft hij zich in de zeebodem en maakt van daaruit een tunneltje naar boven voor zuurstofrijk water. Door de tunnelingang steekt hij zuigvoetjes naar buiten en tast naar voedsel in de vorm van resten van dode planten en dieren.