Carla van Drunen schrijft boek na dertig jaar evangelisatiewerk in Emmen: „Luister naar het verhaal van je naaste”
Kijk om je heen. Heb oog voor je naaste. Luister naar zijn verhaal. Nu haar afscheid van de evangelisatiepost in Emmen nadert, wil Carla van Drunen-van der Pol die boodschap meegeven in een boek dat ze schreef.
Dat oog hebben voor je naasten leerde Van Drunen onder meer van de kosteres van de Emmense evangelisatiepost ”Bij de Tijd”, Grietje Boonstra-Plantinga. In 2019 overleed zij. Van Drunen droeg haar onlangs uitgekomen boek ”Oog voor je naasten” op aan de herinnering van deze vrouw. „Ze heeft met haar man, die inmiddels ook is overleden, ontzettend veel betekend voor ons gezin en voor de evangelisatiepost.”
Een van de 26 hoofdstukjes in het boek gaat ook over Boonstra. Een kaartje met ”Welkom thuis”, een bosje bloemen bij een jubileum, altijd gaf deze vrouw blijk van haar meeleven, schrijft Van Drunen. „Ze was een vrouw die leefde voor haar naaste. Het liefst zat ze achter in de kerk. Altijd als eerste, vroeg en onopvallend. Tot op een keer haar plekje leeg was. Juist haar afwezigheid trok onze aandacht.”
„Overspoel mensen niet met het geloof; schep vertrouwen door te spreken over hun dagelijkse behoeftes” - Carla van Drunen, vrouw van evangelist
In maart gaat Carla’s man Cees van Drunen met pensioen na ruim dertig jaar dienst als evangelist van de Gereformeerde Gemeenten in de Drentse stad. Het naderende afscheid bracht haar ertoe herinneringen op te gaan schrijven, voor zichzelf. Dat liet ze vallen in een gesprek met een schrijver. Die las haar verhalen en stuurde ze naar uitgeverij Gebr. Koster uit Barneveld. „De uitgever vroeg me nog meer verhalen op te schrijven.”
Van Drunen schreef het boekje „om de achterban een inkijkje te geven in het evangelisatiewerk in een andere omgeving en hun een boodschap mee te geven”.
U pleit voor onthaasten en het bieden van een luisterend oor aan mensen die je levenspad kruisen. Doen christenen dat te weinig?
„Ja, soms wel. We leven allemaal in onze bubbel en hebben weinig te maken met mensen die anders denken of er anders uitzien. We lopen vaak aan hen voorbij. Door het werk van mijn man worden wij meer met die mensen geconfronteerd.”
Laat aan je naasten merken dat je christen bent, schrijft u. Hoe moet je dat doen?
„Sta open voor de ander. Luisteren is heel belangrijk. Luister naar het verhaal van mensen. Probeer vertrouwen te kweken. Alleen door te luisteren kom je achter de context van iemand en leer je iemand kennen.”
Begin dus niet meteen met het Evangelie te delen, zegt u?
„Nee, zeker niet. Overspoel mensen niet gelijk met de kerk en het geloof. Schep vertrouwen door te spreken over hun dagelijkse behoeftes: hun werk, hun kinderen. Dan kun je daarna altijd nog dieper gaan.”
Maar soms weet je niet of je de ander een tweede keer ontmoet.
„Dat is zo. In ons geval komen mensen in de inloop of in de kerkdienst. We geven hun bijvoorbeeld een folder mee en zeggen: de deur staat altijd voor u open. En we nodigen hen uit voor activiteiten.”
„Mensen verwachten dat je eerlijk met ze omgaat, ook in geloofszaken” - Carla van Drunen, vrouw van evangelist
Dertig jaar geleden verhuisde u van Ridderkerk naar Emmen, ver buiten de Biblebelt. Was dat wennen?
„In het begin wel: het was een cultuurshock. Een andere provincie, een andere cultuur, weinig kerkmensen: het was pittig. Inmiddels zijn we aardig verdrentst. We blijven hier ook wonen na de pensionering van mijn man. Al blijven onze wortels altijd in het westen liggen, we zijn aardig één geworden met de mensen hier.”
Christenen in de Biblebelt ontmoeten misschien minder vaak andersdenkenden dan u. Wat adviseert u hun?
„Kijk meer om je heen dan alleen naar je eigen mensen. Heb oog voor mensen die geen kerkelijke achtergrond hebben. Nodig ze uit voor een zangavond of een kerkdienst. We zijn vaak veel te schuchter om mensen aan te spreken omdat ze niet van ons eigen soort zijn. Maar als je met ze spreekt, ontdek je: het zijn gewone mensen, net als jij. Ze verwachten bovendien dat je eerlijk met ze omgaat, ook met betrekking tot geloofszaken. Als je mensen gewoon aanspreekt, staan ze er vaak open voor.”
Wat heeft dertig jaar evangelisatiewerk in Emmen gebracht? Zag u vrucht?
„We hebben zeker vrucht gezien. Er is een vaste groep bezoekers, maar ook een komen en gaan van mensen. Verschillende mensen trokken weg, maar kwamen elders in het land onder een kerkelijke paraplu terecht. Dat is óók een doel van mensen bij de kerk brengen.
Sinds vijf jaar hebben we een kringloopwinkel met activiteiten. Daar komen veel mensen op af. In totaal zijn er zo’n negentig mensen die overal vandaan komen en meedoen aan de creagroepen, de naai- en schildercursussen, de ouderengroep. Vaak is er dan ook een maaltijd, waarbij mijn man iets vertelt uit Gods Woord.”
Uw man en u stoppen in maart met dit werk. Gaat u het missen?
„Ja, zeker. Ik kan me er nog niks bij voorstellen.” Lachend: „Ik weet nog niet wat ik wil gaan doen. Ik hoop dat er weer wat op ons pad komt.”
