„Een eeuw geleden wilde de NCRV een orthodox-protestants geluid in de ether brengen”
Wekelijkse blik op de kerkelijke bladen en blogs, aangevuld met citaten uit de kerkelijke wereld.
„Mijne hoorders, ik kan me voorstellen dat men zich weleens afgevraagd heeft misschien in deze dagen: zet de NCRV de klok niet terug? Wanneer u de NCRV-gids ziet van de vorige week –de kleurenfoto van de kerk van IJsselstein, en de mededeling dat van hier bidstond voor het gewas en arbeid wordt uitgezonden– dan kan ik mij voorstellen, dat men zich afvraagt: moet dat nog?” Zo begon ds. Jac. van Dijk op 8 maart 1967 de radiokerkdienst die werd uitgezonden vanuit de Grote Kerk van IJsselstein, waarbij het orgel werd bespeeld door Herman C. de Leeuw, muziekdocent aan de Driestar, terwijl er op hele noten werd gezongen.
Ik herinner me die dienst nog goed. De dominee bad voor prinses Beatrix, die hoogzwanger was van onze huidige koning. Ik herinner me ook dat later in de kerkbode stond dat een zieke dame uit het rooms-katholieke Sint-Jozefziekenhuis naast de kerk, uit dankbaarheid 25 gulden gaf aan de eerwaarde heer die destijds bijstand in het pastoraat verleende. Zoiets als vandaag 200 euro.
Waarom ik dit schrijf? Deze maand is het een eeuw geleden dat de Nederlandse Christelijke Radio Vereniging met uitzendingen begon. Men wilde een orthodox-protestants geluid in de ether brengen, dat zich duidelijk onderscheidde van rooms-katholieken (KRO), vrijzinnigen (VPRO), socialisten (VARA) en liberalen (AVRO). Het was de tijd van de verzuiling. De bekende Johan de Heer was een der initiatoren. Morgen- en avondwijdingen werden gepresenteerd, waarin de Bijbel openging. Wanneer in Driebergen-Rijsenburg de GZB zijn jaarlijkse zendingsdag hield, waar zo’n 10.000 mensen op afkwamen, werd een van de toespraken uitgezonden via deze radio-omroep.
Mocht men in 1967 nog denken dat de NRCV de klok terugzette, in later jaren was deze omroep niet meer bij te houden vanwege de trends die men ging volgen op theologisch en maatschappelijk gebied. Met alle gevolgen van dien. De sympathisanten van Johan de Heer, vergaderd rondom het Zoeklicht, stichtten daarom de Evangelische Omroep, waarbij ook de hervormd-gereformeerde Veenendaalse predikant A. Vroegindeweij en de christelijke gereformeerde dr. J.C. Maris en verontruste gereformeerden betrokken waren. Inmiddels is de EO vanwege de vele toegeeflijkheid aan on-Bijbelse denkbeelden allang weer gevolgd door de Reformatorische Omroep.
De uitholling van het protestants karakter van de NCRV ging steeds verder, totdat men uiteindelijk tien jaar geleden fuseerde met de Rooms-Katholieke Radio Omroep tot KRO-NCRV. Het is nu alles medemenselijkheid wat de klok slaat, zonder de onvervalste klank van Gods Woord.
Stel dat inderdaad de NCRV de klok nog eens terug zou zetten? Dan zou men vragenuurtjes kunnen beluisteren waar duidelijke en heldere antwoorden zouden worden gegeven waar zelfs het reformatorisch smaldeel vragen bij durft te stellen. Het laat zich samenvatten in een enkel citaat uit het voorwoord van ”Een keur uit de onderwerpen in het vragenuurtje der N.C.R.V. behandeld” door Joh. C. Francken: „Wat God zegt in Zijn Woord in de Heilige Schrift, dat alleen kan ons de weg wijzen bij de zich immer vermenigvuldigende vragen. Dat alleen geeft het afdoend antwoord op de moeilijkheden die ons denken ontmoet, als het gaat over het leven en de levensvragen.”
Ds. M. van Kooten, predikant van de hervormde gemeente in Elspeet, gaat in Terdege in op een eeuw NCRV.