Wie door het voormalige staalstadje rijdt, kan zich afvragen of Trump al daadwerkelijk is vertrokken. Je komt hem nog geregeld tegen. De ene keer op de parkeerplaats bij een restaurant, de andere keer bij een winkel. Hij zit dan achter in een auto, die zomaar naast je kan komen staan. Alleen… wanneer je goed kijkt, zie je dat het niet de echte Trump is maar een levensgrote foto van hem, die –zorgvuldig uitgeknipt– op het autoraam is geplakt. Wanneer de auto je op de snelweg voorbijrijdt, denk je echt even dat Trump langskwam. Een verkiezingsstunt die in Butler is uitgedacht.

Er is in de stad meer reclame die in veel andere plaatsen niet of minder te vinden is. Zoals de affiches met daarop de iconische foto van Trump waarop hij –net na de aanslag– de vuist omhoog heft en ”fight” roept. Her en der in Bulter staat deze kreet soms ook op het wegdek gekalkt – een enkele keer is daar in kleinere letters het woord ”love” naast geplaatst.

Nee, Butler is de aanslag van 13 juli nog niet vergeten. Sterker, de lokale historische vereniging verzamelt verhalen van ooggetuigen. De bedoeling is dat ze 75 jaar lang bewaard worden in een ruimte waar niemand bij kan. Zo kan het nageslacht later weten welk historisch moment Butler in de zomer van 2024 beleefde.

Serveerster Anabel bij Texas Roadhouse moet er wel een beetje om lachen. „Tja, wie buiten deze omgeving had vóór half juli van Butler gehoord. Niemand toch? En door zo’n bizar incident heeft ons stadje nu wereldwijde bekendheid gekregen.”

Jeep

Dat Butler een totaal onbekende plaats is, klopt niet helemaal. Het is de geboorteplaats van een van de meest populaire militaire voertuigen uit de geschiedenis: de jeep. Het plaatselijke autobedrijf Bantam ontwierp en bouwde hem in 1940 binnen 45 dagen en won daarmee een prijsvraag. Maar omdat het bedrijf niet kon voldoen aan de eis om 75 jeeps per dag te leveren, nam het bedrijf Ford uit Detroit de productie ter hand. In de Tweede Wereldoorlog zijn van deze auto 600.000 exemplaren gemaakt. „Maar Butler heeft er geen enkel voordeel van gehad”, zegt Jeff Rowalds met enige bitterheid.

Zelf was hij niet aanwezig bij de rally toen de aanslag op Trump plaatshad. „Nee, ik had daar geen behoefte aan. Ik stem toch wel op Trump. Die man doet wat hij zegt. Het is een kerel uit één stuk.” Dat standpunt deelt de ongeveer twintigjarige Anabel ook. „Kamala Harris belooft wel van alles. Maar we moeten nog maar zien wat ze ervan waarmaakt.”

Rowalds zegt „groot respect” voor Trump te hebben. „Hij is een powerman.” Voor de ruige Amerikaan is ook belangrijk dat Trump het wapenbezit onaangetast wil laten. „Ik woon buitenaf. Ik wil gewoon een paar geweren hebben waarmee ik me kan verdedigen.” Op de vraag wat hij vindt van Trumps recente uitspraak eventueel het leger tegen zijn politieke vijanden in te willen zetten, zegt Rowalds: „Hij heeft groot gelijk. Die linkse bende is een gevaar voor ons land. Niet Trump is een bedreiging van de democratie, maar die linkse actiegroepen. Dat gevaar moet de kop worden ingedrukt.” Op de vraag of hij alle Democraten een gevaar voor de Amerikaanse democratie vindt, zegt hij: „Misschien niet alle, maar de meeste wel.”

„Niet Trump is bedreiging van de democratie, maar die linkse actiegroepen; dat gevaar moet de kop worden ingedrukt” - Jeff Rowalds, Trumpstemmer uit Butler

Dat laatste is wellicht de reden dat Democraten in Bulter zich stilhouden. Jesse, een Afro-Amerikaan met een imposant postuur, werkt bij de Walmart. Desgevraagd zegt hij: „Ja, ik ben Democraat. Maar dat zeg ik hier niet hardop. Want dan heb ik geen leven.”

Veel gebeden

Om de inwoners van Butler een hart onder de riem te steken, kwam Trump begin oktober nog een keer naar het stadje. Op hetzelfde terrein als de vorige keer hield hij een toespraak. Ruim 24.000 mensen kwamen erop af. Niet alleen inwoners van Butler, maar ook fans van The Donald uit staten als Kentucky, Alabama en zelfs uit het verre Texas.

Niet iedereen was er echter vooraf gerust op dat het bezoek deze keer zonder incidenten zou verlopen. Toen de 46-jarige Kori Koss, die tegenover het rallyterrein woont, hoorde dat Trump weer naar Butler kwam, voelde ze een knoop in haar maag. In een uitzending van de lokale radio vertelde ze „vooraf veel te hebben gebeden” of alles goed mocht gaan.

„Toen de zaterdag aanbrak waarop Trump weer zou spreken nam ik een stoel, een kop koffie en mijn Bijbel mee naar onze achtertuin, die uitkijkt op het rallyterrein. Ik sloeg de Bijbel open bij Psalm 27. Van de eerste vijf verzen raakte één regel mij in het bijzonder: „Voor wie zou ik vrezen?” Het mediteren over Gods bescherming –het thema van de psalm– gaf me rust. Ik heb gebeden dat Trump en Amerika die rust ook zullen krijgen.”