In deze bijdrage wil ik de befaamde r op drie manieren invullen. In de eerste plaats als de r van rúímte. Kerkbodes vermelden een veelheid van activiteiten. Huisbezoek, catechisaties, Bijbel- en gesprekskringen, mannen- en vrouwenverenigingen, jeugdwerk, ouderenwerk, diaconale werkgroepen enzovoorts. Wat is het een zegen dat de HEERE ons de ruimte geeft om niet alleen op zondag, maar ook door de week op velerlei manieren samen te komen rondom het Woord. Dat dit allerminst vanzelfsprekend is, ervaren veel christenen in dictatoriaal geregeerde landen en in minderheidsposities maar al te zeer. Laten we ons telkens opnieuw realiseren dat de vrijheid die we in ons land genieten een groot goed is en laten we blijven bidden voor onze vervolgde, verdrukte en gediscrimineerde broeders en zusters.

De r wijst vervolgens op róéping. God roept ons ertoe op om Zijn Woord te onderzoeken en de onderlinge bijeenkomst niet na te laten. De keus om al dan niet deel te nemen aan doordeweekse activiteiten is dan ook niet vrijblijvend. Volgens het onderwijs van Christus heeft het zoeken van het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid absolute voorrang (Mattheüs 6:33). Dat moet bepalend zijn bij onze afwegingen rond de invulling van onze agenda’s. We kunnen uiteraard niet overal aan meedoen en alles volgen. Dat hoeft ook niet. Maar het gaat erom dat we verantwoorde keuzes maken. Immers, wanneer God zo veel ruimte geeft, gaat dat met een hoge roeping gepaard. Misschien dat onze kinderen en jongeren de lijn tussen Gods roeping en bijvoorbeeld het volgen van catechisatie nog niet zo scherp zien. Grijp dan als ouders de gelegenheid aan om van hart tot hart met hen te spreken over de roeping vanuit de Heilige Doop.

In de derde plaats kunnen we denken aan de r van ríchting. Hoe is de richting van ons hart? Gaat het naar de HEERE uit of niet? En hoe is ons leven gericht, wat (Wie!) bepaalt de richting van onze handel en wandel? Door Zijn Woord en Geest wil God onze levensrichting omzetten in de bekering, zodat we niet langer om ons eigen ik blijven cirkelen en met de rug naar Hem toe leven. En nadat deze bekering eenmaal is begonnen, gaat zij dagelijks voort. Het wordt ons hartelijke verlangen ons leven te richten op de kennis van Christus, het doen van Gods wil en zo op de grote toekomst van het voltooide Koninkrijk Gods. Het gaat om de richting die Maria van Bethanië door genade mocht kiezen: zittend aan Jezus’ voeten dronk zij de woorden van eeuwig leven in. Zo ontving zij het ene nodige, dat nooit meer van haar weggenomen zou worden (Lukas 10:42).

De r is weer in de maand. God geeft ons ruimte om Hem te zoeken. Het is onze roeping om dat met alle ijver en inzet te doen, in afhankelijkheid en verwachting. Door Zijn genade krijgt ons leven dan een nieuwe richting tot Zijn eer en tot ons eeuwig heil.

De auteur is emeritus hoogleraar gereformeerde spiritualiteit.