Daar loopt ze, achter de kinderwagen. In de wagen zit een klein, blond ventje en erachter loopt de moeder – onafgebroken kijkend op het scherm van haar telefoon. U vindt daar vast iets van. Maar wat zien uw kinderen van uw smartphonegebruik?
Het zal u niet zijn ontgaan dat er de laatste maanden regelmatig aandacht is gevraagd voor de invloed van smartphones op het leven van mensen. Opvallend is dat de gevaren van de smartphone in het algemeen en van social media in het bijzonder, inmiddels breed bekend zijn. En terecht! Het boek ”Generatie angststoornis” geeft een schokkend beeld van hoeveel tijd jongeren op de smartphone doorbrengen, wat de invloed daarvan is op de ontwikkeling van hun brein in die levensfase en wat dat betekent voor hun sociale en emotionele welzijn. De schrijver van het boek, Jonathan Haidt, toont aan hoe desastreus het is dat schermtijd meer en meer ten koste gaat van speeltijd. Terwijl dat laatste juist zo belangrijk is voor de ontwikkeling van het kinderbrein.
Prioriteit
Een aspect dat naar mijn mening te veel onderbelicht blijft, is het gebruik van de smartphone door de ouders zelf. Onder het mom van (nood)zakelijk gebruik beheerst de smartphone ook het leven van veel volwassenen. Ik moet de hand in eigen boezem steken. De keren dat ik in het gezin, tijdens een gesprek of bij een verjaardag afgeleid werd door een bliepje van de smartphone, zijn ontelbaar.
Hoe vaak komt het niet voor dat er iemand in een gezelschap bij de eerste de beste ‘tringel’ naar zijn telefoon grijpt? Hiermee laten we in feite zien dat onze telefoon belangrijker is dan de persoon met wie we in gesprek zijn. Veel volwassenen hebben het haast niet meer in de gaten dat de smartphone hun leven beheerst. „Internet verandert de wereld” schreef Raymond Hertog eind jaren 90 in zijn gelijknamige boek. Vandaag zien we dat dit met de smartphone is doorgedrongen tot in het persoonlijk leven van bijna iedereen. Met als gevolg de verwachting dat we direct overal op moeten reageren. Wie gaat er niet terug naar huis als hij z’n telefoon vergeten is? En die moeder achter de kinderwagen en mensen die bij het uitlaten van de hond tegelijkertijd op hun telefoon kijken. Want stel je voor…
„Ouderlijk toezicht op het smartphonegebruik van kinderen is kansloos als de ouders zich niet weten te beheersen”
Kinderen hebben dit feilloos in de gaten. Ze zien precies wat je doet met je telefoon en welke plaats die heeft in het leven van alle dag. Waar is uw telefoon als u met uw kinderen een spelletje doet? Het helpt echt niet als die op z’n kop op tafel ligt. Argumenten als zakelijk gebruik of bereikbaar moeten zijn, zijn kansloos voor het begrip van jongeren.
Radicaal
Veel mensen hebben een bril of lenzen nodig om goed te kunnen zien of te kunnen lezen. Vaak gaan wij op dezelfde manier om met onze smartphone. Alsof we niet kunnen functioneren zonder dat apparaat binnen handbereik. Stop daarmee!
Jonathan Haidt betoogt in zijn boek dat door het communiceren via schermen het sociale leven tot profane, inhoudsloze relaties leidt. Laat dit niet ten koste gaan van de onderlinge band in het gezin, maar ook daarbuiten.
We doen er goed aan –u en ik– om het gebruik van de smartphone radicaal aan banden te leggen. Laat het gebruik ervan onzichtbaar zijn voor uw omgeving. Concreet: telefoon op stil, in je zak of tas en niet gebruiken in gezelschap. Zeker niet in de buurt van kinderen. U bent als ouder het voorbeeld. Goed voorbeeld doet nog steeds goed volgen. Ouderlijk toezicht op het smartphonegebruik van kinderen is kansloos als de ouders zich niet weten te beheersen. Daar helpt u uw kinderen het beste mee.
De auteur is algemeen directeur van Kliksafe.
