De methode ”Geef me de 5” is al voor veel handelingsverlegen naasten van een persoon met autisme een redder in nood geweest. De techniek is ontwikkeld door Colette de Bruin en van haar boeken gingen er inmiddels meer dan 150.000 over de toonbank. Het stappenplan helpt om mensen met autisme te begrijpen en rust en duidelijkheid te creëren. Dat gebeurt door steeds vijf zaken helder te hebben: wie, wat, waar, wanneer en hoe.

De podcast ”Geef me de 5 bij autisme” borduurt verder op het werk van deze autisme-expert. Hij staat onder regie van Syntha van Alen en Nienke de Bruin, respectievelijk nichtje en dochter van Colette en beiden werkzaam in de autismezorg.

Het aantal afleveringen is intussen de dertig gepasseerd en de makers zijn nog niet van plan om te stoppen. Om de week bijten ze zich in een onderwerp vast dat dicht bij de methode ligt. Denk aan angst, of het omgaan met of juist vermijden van een waaromvraag. Ook hebben ze geregeld een gast, die bijvoorbeeld spreekt over medicijngebruik, of over de invloed van autisme op een relatie.

De methode ”Geef me de 5” is buitengewoon praktisch van opzet. Eindeloos praten over de oorzaak van autisme en wroeten in het probleem is aan Van Alen en De Bruin niet besteed. Ze willen aan het werk en mensen met autisme in beweging krijgen, want dat is nog niet zo gemakkelijk.

Of het nu huiswerk maken, een bijbaantje volhouden, de vaatwasser uitpakken of hun schoenen opruimen is, het lukt veel tieners met autisme eenvoudigweg niet. Dat komt omdat het ze ontbreekt aan intrinsieke motivatie, versterkt door het gebrek aan samenhang en angst voor het onbekende, leggen beide dames uit in aflevering 28. Wie inziet dat hij, zodra hij blind typen onder de knie heeft, uiteindelijk sneller kan tikken, zal een stuk gemotiveerder zijn om zijn typediploma te halen.

Evenzo kan het helpen om aan te geven dat je als moeder vanzelf stopt met zeuren als zoonlief uit zichzelf zijn vuile kleren in de wasmand gooit. Met ”Geef me de 5” maak je aan de zijlijn de situatie overzichtelijk door de vragen wie, wat, waar, wanneer en hoe te beantwoorden. Jij doet je gedragen kleren elke morgen netjes in de wasmand, zou de uitleg in zo’n geval kunnen luiden.

De waaromvraag kun je zeker bij jonge kinderen beter niet beantwoorden, geven Van Alen en De Bruin aan in aflevering 30. Dat geeft alleen meer extra ruis en overbodige prikkels en voor je het weet beland je in een discussie.

Komt de waaromvraag toch, kies er dan voor om een situatie met de woorden ”als” en ”dan” uit te leggen op feiten. De vraag: „Waarom moet ik mijn haar kammen?” kun je beter niet beantwoorden met: „Dat hoort zo”, of: „Dan vindt iedereen dat je er netjes uitziet.” Dat soort zaken zal een rechtlijnige puber worst wezen. Een benadering als; „Als je het niet doet, krijg je nog meer klitten en dat doet zeer” heeft meer kans van slagen.

De podcast richt zich zeker niet alleen op jongeren. Uitgebreid komt de luisteraarsvraag aan de orde van een vrouw van wie de man zegt: „Waarom zou ik met je meegaan naar verjaardagen van jouw familie?” Zie het niet als onwil of onverschilligheid, luidt het begripvolle antwoord. Probeer de situatie voorspelbaar te maken. Wanneer de kaders duidelijk zijn en iemand even de tijd heeft om aan het idee te wennen, dan lukt het misschien wel.

Wie in zijn omgeving mensen heeft die te kampen hebben met autisme, kan met de podcastserie zeker zijn voordeel doen. Wel is het handig om iets te weten van de methode ”Geef me de 5”. Oude afleveringen aan het begin van de serie geven daar veel uitleg over.

geefmede5.nl/podcast