Ieder jaar met Pasen siert een zee van bloemen de trappen voor de Sint-Pieter in Rome, en het balkon waar de paus gelovigen over de hele wereld zegent. „Bedankt voor die bloemen”, klonk het na het urbi et orbi steevast uit de mond van de Duitse paus Benedictus XVI. Paus Franciscus, die sinds 2013 de scepter zwaait over de Rooms-Katholieke Kerk, houdt het bij een bedankje in het Italiaans.

De 78-jarige Piet van der Burg uit Berkel en Rodenrijs is dit jaar voor de derde keer eindverantwoordelijke voor de bloemenzee. Van der Burg is niet de minste. Toen Willem-Alexander in 2013 gekroond werd, zorgde hij voor de bloemen. Toch is de klus voor het Vaticaan er voor hem een die onvergelijkbaar is met andere opdrachten. Niet in het minst omdat hij zelf katholiek is.

Waarom eigenlijk deze jaarlijkse Nederlandse bloemengift?

„Het is ontstaan in 1985, toen Titus Brandsma werd zaligverklaard. Nederlandse bloemisten maakten toen een versiering op het Sint-Pietersplein die goed in de smaak viel en werden gevraagd dat met Pasen opnieuw te doen.”

Hoeveel voorbereiding gaat hieraan vooraf?

„In september begin ik met het selecteren van de bloembollen. Van het Vaticaan krijg ik een lege plattegrond van het Sint-Pietersplein en de kerk, daarop vul ik mijn plannen in. Alles moet veilig zijn, en de route van de pausmobiel moet vrij zijn. Voor de kleuren en soorten bloemen ben ik afhankelijk van de sponsoren.”

De route van de pausmobiel moet vrij zijn

Welke bloemen gaan er dit jaar richting Rome?

„De hoofdbloem dit jaar is de gerbera. Daarvan heb ik er zo’n 4000 , in wit, geel en paars. Verder zijn er rozen, anthurium, violieren, ridderspoor, bouvardia en forsythia.”

Hoe zorgt u dat de bloemen met Pasen op zijn mooist zijn?

„De kweker moet op het juiste moment oogsten, als de bloemen nog net niet in volle bloei staan. In de vrachtauto  kunnen ze nog doorrijpen.”

Is het voor u lastig dat Pasen dit jaar vroeg valt?

„Bepaalde bloemen zijn nog niet rijp, zoals hortensia’s. Daarvoor zoek ik alternatieven. In dit geval violieren en gerbera’s.”

Hoe vindt u het om dit werk te mogen doen?

„Het is iets unieks. Mensen uit 180 landen zien je bloemen. In Vaticaanstad ben ik in het centrum van ons geloof. Na het urbi et orbi mag ik de paus ontmoeten. Vorig jaar hadden we een leuk, klein gesprekje. Je merkte dat hij ons werk waardeert. Hij pakte mijn beide handen vast en zei: „Grazie, grazie (bedankt, bedankt).” Dat was een heel bijzonder moment voor mij.”