En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
Uitleg
De Heere Jezus heeft een woord gesproken dat allen die op de leerschool van genade gekomen zijn, met hun hart beleven. Ik bedoel dit: “Die dingen, die onmogelijk zijn bij mensen, zijn mogelijk bij God.” De geschiedenis van de doortocht door de Rode Zee is een praktische invulling van deze woorden. Wat een wonder is het geweest toen Mozes zijn staf uitstrekte en de wateren van de zee uit elkaar gingen. Links en rechts stonden muren van water, ertussen was een pad. Ruim en breed genoeg voor geheel het volk om er in enkele uren tijd door te kunnen gaan. Daar gaan ze, de kleinen en de groten. “God baande door de woeste baren en brede stromen hun pad."
Voor de Israëlieten was het onmogelijk, maar zie, bij God zijn alle dingen mogelijk. Ze kunnen erdoor, dit is verlossing! Farao heeft het nakijken. Ja, hij vindt met alle zijn ruiters de verdrinkingsdood. De weg naar de behoudenis wordt gebaand. We hebben hier een heerlijke heenwijzing naar Christus. Je zou artikel 43 van de NGB er eigenlijk even bij moeten lezen. Daar staat dat Christus onze Rode Zee is. In Hem is de doorgang, Zijn bloed is de poort tot het hemelse Kanaän. Dwars door de onmogelijkheid van onze totale verlorenheid is er in Hem een weg ten leven. In Christus is ook de enige doorgang. Hij kon zeggen: “Niemand komt tot de Vader dan door Mij.”
Bedenk echter ook dit, om behouden te worden moesten de Israëlieten het pad door de zee betreden. Daar was geloof voor nodig. Bid de Heere om dat geloof, waarvan we lezen in Hebreeën 11: “Door het geloof zijn zij de Rode Zee doorgegaan.”
Uit Fararo’s handen zijn de Israëlieten ontkomen. Juichend hebben ze Egypte achter zich gelaten. Gods almachtige hand heeft hen verlost. Met goud en zilver beladen, met grote kudden vee, dus niet bepaald als verliezers, gaan de Israëlieten op weg naar Kanaän. Aan de honderden jaren van slavernij is nu een einde ...
Aan de morgen van de derde dag, nadat de Israëlieten uit Egypte gegaan waren, verscheen plotseling het wonderteken van de wolk- en vuurkolom. Ze waren inmiddels gekomen aan de rand van de woestijn. Voor hen strekte de wildernis zich uit. Daar moesten ze door. De moeilijkste weg naar Kanaän moesten ze gaan. Maar de Heere ...
We zien de stammen Israëls vandaag in een moeilijk parket. Pal voor hen strekt zich het water uit van de Rode Zee, rondom hen zijn de bergen en achter hen is de enige opening tot het dal, afgesloten door Farao en zijn ruiters. Ze zitten vast als vissen in de fuik. Ze kunnen ...
De Heere Jezus heeft een woord gesproken dat allen die op de leerschool van genade gekomen zijn, met hun hart beleven. Ik bedoel dit: “Die dingen, die onmogelijk zijn bij mensen, zijn mogelijk bij God.” De geschiedenis van de doortocht door de Rode Zee is een praktische invulling van deze woorden. Wat een ...
Bij de uittocht uit Egypte en na de doortocht door de Rode Zee hebben de Israëlieten gezonden. Murmureren konden ze echter ook. Dat zingen na het wonder van doortocht was al snel over. Op de derde dag na dat grote wonder lopen ze alweer te murmureren. Het water is op, en hoe ze ...
Een bijzonder liefelijke plaats is Elim voor de Israëlieten geweest. Grote bomen gaven hun heerlijke schaduw, twaalf waterfonteinen gaven elke staf een heerlijke verkwikking. Daar mag het volk uitrusten, nieuwe kracht opdoen. Zulke tijden geeft de Heere ook aan de Zijnen. Midden in de strijd en beproevingen, wil de Heere de druk weleens verlichten, een voorproefje geven ...
Door de eenzame hete woestijn Sin trekken daar de nakomelingen van Jakob. Een miljoenenvolk, dat mogen we gerust aannemen. Zwaar valt de tocht door dat barre oord, en het wordt nog zwaarder, want het eten raakt op. Het hongerspook doemt op. Wat nu? Biddag houden, zeg jij. Ja, dat zou het beste zijn. Maar wat doen wij als de ...
Vrijdag: Door de Rode Zee
Exodus 14:22
Uitleg
De Heere Jezus heeft een woord gesproken dat allen die op de leerschool van genade gekomen zijn, met hun hart beleven. Ik bedoel dit: “Die dingen, die onmogelijk zijn bij mensen, zijn mogelijk bij God.” De geschiedenis van de doortocht door de Rode Zee is een praktische invulling van deze woorden. Wat een wonder is het geweest toen Mozes zijn staf uitstrekte en de wateren van de zee uit elkaar gingen. Links en rechts stonden muren van water, ertussen was een pad. Ruim en breed genoeg voor geheel het volk om er in enkele uren tijd door te kunnen gaan. Daar gaan ze, de kleinen en de groten. “God baande door de woeste baren en brede stromen hun pad."
Voor de Israëlieten was het onmogelijk, maar zie, bij God zijn alle dingen mogelijk. Ze kunnen erdoor, dit is verlossing! Farao heeft het nakijken. Ja, hij vindt met alle zijn ruiters de verdrinkingsdood. De weg naar de behoudenis wordt gebaand. We hebben hier een heerlijke heenwijzing naar Christus. Je zou artikel 43 van de NGB er eigenlijk even bij moeten lezen. Daar staat dat Christus onze Rode Zee is. In Hem is de doorgang, Zijn bloed is de poort tot het hemelse Kanaän. Dwars door de onmogelijkheid van onze totale verlorenheid is er in Hem een weg ten leven. In Christus is ook de enige doorgang. Hij kon zeggen: “Niemand komt tot de Vader dan door Mij.”
Bedenk echter ook dit, om behouden te worden moesten de Israëlieten het pad door de zee betreden. Daar was geloof voor nodig. Bid de Heere om dat geloof, waarvan we lezen in Hebreeën 11: “Door het geloof zijn zij de Rode Zee doorgegaan.”
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Uit het diensthuis uitgeleid
Uit Fararo’s handen zijn de Israëlieten ontkomen. Juichend hebben ze Egypte achter zich gelaten. Gods almachtige hand heeft hen verlost. Met goud en zilver beladen, met grote kudden vee, dus niet bepaald als verliezers, gaan de Israëlieten op weg naar Kanaän. Aan de honderden jaren van slavernij is nu een einde ...
-Woensdag: Woensdag: De wolk- en voorkolom
Aan de morgen van de derde dag, nadat de Israëlieten uit Egypte gegaan waren, verscheen plotseling het wonderteken van de wolk- en vuurkolom. Ze waren inmiddels gekomen aan de rand van de woestijn. Voor hen strekte de wildernis zich uit. Daar moesten ze door. De moeilijkste weg naar Kanaän moesten ze gaan. Maar de Heere ...
-Donderdag: Donderdag: Strijd en overwinning
We zien de stammen Israëls vandaag in een moeilijk parket. Pal voor hen strekt zich het water uit van de Rode Zee, rondom hen zijn de bergen en achter hen is de enige opening tot het dal, afgesloten door Farao en zijn ruiters. Ze zitten vast als vissen in de fuik. Ze kunnen ...
-Vrijdag: Vrijdag: Door de Rode Zee
De Heere Jezus heeft een woord gesproken dat allen die op de leerschool van genade gekomen zijn, met hun hart beleven. Ik bedoel dit: “Die dingen, die onmogelijk zijn bij mensen, zijn mogelijk bij God.” De geschiedenis van de doortocht door de Rode Zee is een praktische invulling van deze woorden. Wat een ...
-Zaterdag: Zaterdag: Mara
Bij de uittocht uit Egypte en na de doortocht door de Rode Zee hebben de Israëlieten gezonden. Murmureren konden ze echter ook. Dat zingen na het wonder van doortocht was al snel over. Op de derde dag na dat grote wonder lopen ze alweer te murmureren. Het water is op, en hoe ze ...
-Zondag: Zondag: Elim
Een bijzonder liefelijke plaats is Elim voor de Israëlieten geweest. Grote bomen gaven hun heerlijke schaduw, twaalf waterfonteinen gaven elke staf een heerlijke verkwikking. Daar mag het volk uitrusten, nieuwe kracht opdoen. Zulke tijden geeft de Heere ook aan de Zijnen. Midden in de strijd en beproevingen, wil de Heere de druk weleens verlichten, een voorproefje geven ...
-Maandag: Maandag: Met Manna, hemels brood, verzadigd
Door de eenzame hete woestijn Sin trekken daar de nakomelingen van Jakob. Een miljoenenvolk, dat mogen we gerust aannemen. Zwaar valt de tocht door dat barre oord, en het wordt nog zwaarder, want het eten raakt op. Het hongerspook doemt op. Wat nu? Biddag houden, zeg jij. Ja, dat zou het beste zijn. Maar wat doen wij als de ...