Subthema 'Columns 2012'

Onze medeburgers zijn aso�s. En dat is irritant. Ga maar eens na. Wij ergeren ons aan bumperklevende bestuurders en chauffeurs die met hun middelvinger zwaaien als je niet snel genoeg optrekt bij het groene verkeerslicht, aan de platgetrapte colablikjes en gescheurde chipszakken in de struiken, aan de eigenaardige geurtjes bij onze buren.

Er broeit iets. Iets rond vakantiegangers. Het is een virus, denk ik, een hardnekkige kwaal. Het zit zo: vakantiegangers vinden alles even charmant. Tegenvallers nemen ze als malse varkenshaasjes en onverwachte wijzigingen benoemen ze als stoere afwisselingen.

Een van de zekerheden die deze maatschappij biedt is haar multiculturele gehalte. Het heeft iets vertederends. Vooral dat �Ali, luister man, hasgoerabi dan shalanmoeyya katurabbi, weet je.�

Wij wonen in de taal, wij kunnen niet verhuizen. Ook deze column is geheel uitgebeeld in woorden. Mijn excuus daarvoor. Ik schrijf hier, ik kan niet anders.

Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om een geheim wereldkundig te maken. Ik ontving een brief uit Den Haag met de vraag of ik er bezwaar tegen zou hebben als Hare Majesteit haar verjaardag in mijn woonplaats viert.

Het is voorbij. Geen nieuwsgierige lenzen meer achter het hek en speurende blikken van op nieuws beluste journalisten in mijn tuin. Geheimen zijn doorbroken, de harmonie is verdwenen. Het onderhoud verplaatste zich van mijn huis naar het aloude strijdtoneel, enkele kilometers hier vandaan.

Eerst heette het Kunduzakkoord, nu noemen we het lenteakkoord. Van het Afghaanse oorlogsgebied naar een bloeiend voorjaar, het is een kwestie van niks. Maar de plannen worden er niet zonniger op.

Ik word burgerlijk. En dat is gevaarlijk. Er zit nog net geen AH-bonuskaart aan mijn sleutelbos, maar ik aas wel op nieuwe keukenapparatuur. En zo word ik meegesleurd in de wereld van de vrouw. Langzaamaan begin ik het systeem te snappen.

Sinds mensenheugenis ontvangen wij elk jaar in Nederland sinterklaas, afkomstig uit Spanje. Dit jaar zijn de rollen omgedraaid. Nederland speelt voor sinterklaas en gaat naar Spanje. Met 6 miljard euro�s in de zak. En daarmee is het geldstorten in een bodemloze put vermoedelijk nog lang niet afgelopen.

Als christen zou ik beter moeten weten. Pasen gaat om iets veel belangrijkers dan kippen, eieren en alles daaromtrent. Het gaat ten diepste om nieuw geestelijk leven. Maar o, wat zou mijn paasweekend opfleuren door de aanwezigheid van nieuw leven in de vorm van een paar kippen.