Een pakje sigaretten of kratje Heineken gaat fors meer kosten. Forensen kunnen fluiten naar een deel van hun reiskostenvergoeding. De verzekering draait niet meer op voor de kosten van een rolstoel. Ambtenaren en leraren hoeven niet op meer loon te rekenen. Een hogere btw haalt het totaalbedrag op de kassabon naar boven. Wie in het ziekenhuis ligt, betaalt zijn maaltijden zelf. Gepensioneerden trekken hun broekriem een gaatje strakker. Trouwens, wie niet? Belastingbetaler of bierdrinker, niemand kan onder de bezuinigingen uit.
Het lenteakkoord bezorgt Nederlanders eerder een voorjaarsdip dan lentekriebels, het leidt tot felle debatten in Den Haag en laat kiezers hun partij in de stemhokjes afstraffen. Stel je toch voor dat we een stapje moeten terugdoen, na jarenlang in luxe te hebben geleefd. No way!
In de Arabische wereld hebben ze ook iets met lente. Al achttien maanden lang. De bevochten democratie blijft uit, de Syrische dictator troont nog in zijn paleis en in Egypte azen moslims op de macht. Aan deze ‘lente’ hangt een kostbaar prijskaartje: rond de 40.000 mensenlevens. En dit aantal loopt nog elke dag op.
Op 12 september viert de Nederlandse democratie hoogtij en stappen burgers het stemlokaal binnen, boos op het beknibbelen door Den Haag. In de media overschreeuwen politici het geroep van de Syriërs. Als tijgers vechten ze voor eigen belangen: tegen gezichtsverlies, voor kiezersgunst. Wie heeft het hier nog over de Arabische lente? Nederland zit in een winterslaap.
Anne Vader, 31 mei 2012
beeld ANP
