Als we het er samen over eens zijn, gelovig en niet gelovig, hetero en homo, dat het fijn is onder de regenboog, laten we er dan voor zorgen dat er een plek is voor iedereen.
Ik ben getrouwd met mijn man en samen hebben we een dochter. Twee mooie gebeurtenissen in mijn leven waar ik nog iedere dag blij mee ben. En door deze feiten is er ook een plek voor mij „onder de regenboog van Zijn verbond”. Althans dat doet het hoofdredactioneel commentaar in het Reformatorisch Dagblad (14-11) mij geloven.
Ik ben niet gelovig, maar het moet daar vast fijn zijn onder die regenboog. Zo fijn dat je het ieder ander ook zou gunnen. Met een ander woord heet dat naastenliefde.
De beeldspraak met een regenboog spreekt mij aan. De banen in alle kleuren maken het tot een kleurrijk en divers geheel. En het is niet voor niets dat de regenboog sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw het symbool is voor de homobeweging die uitgroeide tot de lhbti-gemeenschap. Een symbool voor de diversiteit van samenleven en liefde in alle vormen, of je nou homo, lesbisch, bi of hetero bent. En of je kinderen hebt of niet.
Regenbooggezinnen zijn ook gezinnen. En het is dus fijn onder die regenboog, er is plek voor iedereen. En iedereen is daar gelijk; dat is geen vanzelfsprekendheid, maar iets dat we moeten blijven bevechten.
Stap dichterbij
De gelijkheid kwam deze week weer een stap dichterbij. Het wordt voor homokoppels met een kinderwens mogelijk om met een ivf-behandeling en een draagmoeder hun wens in vervulling te laten gaan in Nederland. Het wordt terecht gezien als een grote stap voorwaarts.
Maar zo niet volgens de hoofdredactie van het Reformatorisch Dagblad. Volgens de krant is alleen een huwelijk tussen man en vrouw de enige juiste vorm. Al het andere, wat onze samenleving zo mooi en divers maakt, wordt op één hoop geveegd en telt niet mee. „Allerlei alternatieve samenlevingsvormen, buitenhuwelijkse relaties en kinderen, echtscheidingen, latrelaties en paren van gelijk geslacht doen ernstig inbreuk op de vorm die God zo zegenrijk heeft ingesteld: een huwelijk als hechte levenslange band tussen één man en één vrouw.” Ik heb de datum van de krant nog eens bekeken, maar het was echt een editie van november 2018.
Schrikbeeld
En dan één van de laatste zinnen uit het commentaar: God „opent en sluit de baarmoeder” deed me direct denken aan ”May the Lord open” uit de populaire serie ”The Handmaids’ Tale”. De serie schetst een beeld van een christelijk, totalitair regime geleid door de mannelijke elite. Een prachtige maar verontrustende serie. Een schrikbeeld. Dus laat ik van het goede van de mens uitgaan, deze verwijzing zal puur toeval zijn.
Als we het er samen over eens zijn, gelovig en niet gelovig, hetero en homo, dat het fijn is onder de regenboog, laten we er dan voor zorgen dat er een plek is voor iedereen.
De auteur is minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
Het hoofdredactioneel commentaar van 14 november, onder het kopje ”Kinderwens”, gaat in op gezinsvorming. Daarbij wordt vermeld dat de huidige D66-minister Van Engelshoven stelt dat regenbooggezinnen ook gezinnen zijn.
Het commentaar behelst kritiek op het feit dat twee ivf-klinieken nu hun deuren openzetten voor homostellen met een kinderwens: „Allerlei alternatieve samenlevingsvormen (...) doen ernstig inbreuk op de vorm die God zo zegenrijk heeft ingesteld: een huwelijk als hechte levenslange band tussen één man en één vrouw. Dat is de bedding voor liefde, trouw, seksualiteit, voortplanting en opvoeding, onder de regenboog van Zijn verbond.”
Minister Van Engelshoven maakt in een artikel kritische kanttekeningen bij dit commentaar. RD-hoofdredacteur Steef de Bruijn reageert op haar artikel.
