Kinderwens van homokoppel doorbreekt Gods scheppingsorde
Het gezin is de hoeksteen van de samenleving. Met die slogan bondt ooit de KVP en later het CDA de strijd aan tegen de individualisering. Maar ja, wat is de definitie van een gezin? Het CDA rekte dat in de jaren negentig van de vorige eeuw op tot een huishouden, ongeacht of het paar gehuwd was. De huidige D66-minister Van Engelshoven denkt ruimer en stelt dat regenbooggezinnen ook gezinnen zijn. Het gaat daarbij niet om relaties waarbij de partners uiteenlopende politieke kleuren hebben maar om paren van gelijk geslacht, al of niet met kinderen.
De Staatscommissie Herijking ouderschap stelde in 2016 vast dat de Nederlandse bevolking steeds toleranter wordt ten aanzien van nieuwe gezinsvormen. Een nieuwe stap daarin is dat homokoppels vanaf 2019 hun kinderwens in vervulling kunnen laten gaan met een draagmoeder.
De lhbt-beweging zal deze mijlpaal ongetwijfeld toejuichen. Volgens onderzoekers zouden kinderen van homokoppels immers nog gelukkiger zijn dan kinderen in een traditioneel gezin? Wat wil je nog meer? Eindelijk een kind van jezelf, waarbij je niet naar Cyprus of Canada hoeft om een draagmoeder te vinden.
Vooropgesteld: het is wat overdreven om te doen alsof er sprake is van een grote doorbraak. Het gaat om twee ivf-klinieken die nu hun deuren openzetten voor homostellen met een kinderwens. De juridische haken en ogen rond de relatie van deze wensouders met hun kind blijven nog onopgelost. De keerzijde is wel dat zo’n stap als deze de roep om passende wetgeving weer aanzwengelt. Als de ouders dat zelf niet doen, zorgen de media daar wel voor. De volgende stappen zijn al in beeld: kinderen van twee vrouwen zonder dat er een man aan te pas komt.
Dat daarbij de bezwaren tegen draagmoederschap onderbelicht blijven, past bij de agenda van de eerder genoemde lhbt-beweging. Plat gezegd: het gezin is hier verworden tot een gelegenheidscoalitie, ouderschap is een van de belangrijke projecten en het kind is er het product van. Natuurlijk denkt het betreffende homokoppel niet zo, maar in de praktijk worden de grote ethische vragen rond het kind ondergeschikt gemaakt aan de wensen en belangen van de ouders.
Niet geheel los daarvan is er een veel fundamenteler bezwaar. Allerlei alternatieve samenlevingsvormen, buitenhuwelijkse relaties en kinderen, echtscheidingen, latrelaties en paren van gelijk geslacht doen ernstig inbreuk op de vorm die God zo zegenrijk heeft ingesteld: een huwelijk als hechte levenslange band tussen één man en één vrouw. Dat is de bedding voor liefde, trouw, seksualiteit, voortplanting en opvoeding, onder de regenboog van Zijn verbond. Het gezin is niet alleen de hoeksteen of cel van de samenleving maar -met eerbied gezegd- Gods bouwsteen voor de mensheid, al vanaf de schepping. Hij opent en sluit de baarmoeder. Kinderen zijn geen recht maar genade, je neemt ze niet maar ontvangt ze uit Zijn hand.
