Meditatie: Uitgepraat
Het staat helemaal aan het eind van Psalm 63, dat lied dat David in de woestijn van Juda gedicht heeft, waarschijnlijk toen hij op de vlucht was voor zijn aartsvijand koning Saul. Bij alles wat hij in deze fase van zijn leven van zijn achtervolger(s) te lijden had, was dit kennelijk ook een pijnlijk punt: de leugens en de lasteringen die rondverteld werden om hem bij de bevolking van Israël in een kwaad daglicht te stellen.
Opmerkelijk dat David zijn lied met deze verwachting afsluit: „De mond der leugensprekers zal gestopt worden.” Geen vage wens dus, maar een uiting van vast vertrouwen. En doordat Gods Geest het in het Woord van God heeft laten opnemen, is het ook nog eens een belofte van de Allerhoogste Zelf.
Het is een woord waaruit troost geput kan worden in een tijd die bol staat van leugen en bedrog. Wie het wereldnieuws volgt, loopt het gevaar moe of zelfs cynisch te worden van de leugencampagnes die rondgaan. Rond de oorlog in Oekraïne klonk een gezegde, dat in Rusland als sarcastische grap al langere tijd rondgaat: „Een feit is pas een feit als het door het Kremlin ontkend wordt.”
Maar wie zich de regeringsperiode van de vorige Amerikaanse president herinnert, weet dat een bekende krant in de VS het aantal keren bijhield waarop men meende dat Trump had gelogen. De teller stond op een gegeven moment op ruim 30.000. En dat is meteen weer een getal waar weer nieuwe vraagtekens achter gezet kunnen worden. Wat is nog zeker in een deze tijd van hoaxes en fake news? Pilatus vroeg al: „Wat is waarheid?”
Het kan een troost zijn te weten dat uiteindelijk niemand met zijn leugens wegkomt. Er komt een moment dat ieder –„’t zij laag van staat, of hoog, met eer bekroond”– uitgepraat is. Maar dat brengt de zaak meteen ook dicht bij ons eigen hart en leven.
Of zag u in de spiegel nog nooit een leugenspreker staan? Dat is immers de bittere vrucht van de dag waarop we in Adam de vader der leugenen zijn toegevallen. Sindsdien heeft elk van ons een arglistig hart, zegt Jeremia. En dat komt eruit ook. Via klinkklare leugens of vormen van oplichting. Maar ook door dat leugentje om bestwil waarvan je niet eens meer beseft dat het zonde is.
Je kunt ook gewend zijn geraakt aan het leiden van een dubbelleven, dat je levensstijl je tot een leugenspreker maakt. Wat kan er een kloof gapen tussen onze tong en mond en ’s harten diepste grond…
Erg genoeg zou er in Davids eigen leven ook zo’n periode aanbreken, toen hij zelf eenmaal koning was en zich vergreep aan buurvrouw Bathseba. Hoeveel leugens en nog meer zonden heeft het gekost om in die tijd zijn stand op te houden? Totdat…
Door Gods genade kwam er voor hem gelukkig een moment dat God hem staande hield. Toen was David onder de priemende vinger van de profeet Nathan uitgepraat. Maar dan op de manier waarvan Paulus later zou schrijven: „Dat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij” (Rom. 3:19).
Zo wordt voor wie eerlijk gemaakt wordt, ruimte gemaakt voor de genade van Hem, Die Zich dé Waarheid kon noemen, Jezus Christus. Maar zo wordt die belofte uit Psalm 63 dus hoe dan ook vervuld. De vraag voor ons is: Wanneer? En waar? Aan Gods genadetroon of voor Zijn rechterstoel?
„Want de mond der leugensprekers zal gestopt worden.” Psalm 63:12b
