Door de coronamaatregelen verviel hun afscheidsavond in groep 8, moesten ze zich houden aan een avondklok en volgden ze ontelbaar veel lessen vanachter een beeldscherm. Maar de twee vriendinnen willen daar niet te veel de nadruk op leggen. „Iedereen miste wel iets, dus wat wij misten was niet spectaculair”, vindt Sophie.

De twee 3 vwo’ers volgen tweetalig onderwijs aan het Van Lodenstein College in Amersfoort. Beiden wonen in Woudenberg en fietsen samen de ongeveer 10 kilometer naar school. Maar in de ruim twee jaar die ze nu op de middelbare school zitten, waren er veel dagen dat ze niet naar school mochten.

Lessen vonden plaats achter de laptop. Terugkijkend lachen ze om sommige dingen. Zoals de smoes van een slechte internetverbinding. Of de keren dat ze met een pyamabroek aanschoven achter de laptop. Anna: „Voor een weekje was het eigenlijk best een leuke ervaring geweest. Een halfjaar was minder.”

De twee begrijpen wel dat in 2021 veel meer jongeren kampten met mentale problemen dan vier jaar terug, zoals het HBSC-onderzoek woensdag uitwees. „Stel dat je enig kind bent en je vader en moeder werken, dan zat je heel vaak alleen thuis”, schetst Sophie. „Ik kan me voorstellen dat dat eenzaam is.”

Zelf komen de vriendinnen allebei uit een groot gezin; Anna heeft vier broertjes en zusjes onder zich, Sophie komt uit een gezin van vier kinderen. „Het is weleens druk, als iedereen door elkaar praat, maar het geeft ook wel weer gezelligheid”, vindt Anna.

Perfect

Echt open praten over mentale problemen gebeurt in de klas van Anna en Sophie niet, vertellen de leerlingen. Eigenlijk wel jammer, vindt Anna. „Daardoor lijkt het alsof de wereld perfect is, terwijl het leven niet alleen maar zon is.”

Wel kunnen de vriendinnen altijd terecht bij hun ouders en goede vrienden, juist ook tijdens de coronacrisis. „De docenten zag je vooral vanachter een scherm. Dat praat net wat minder fijn”, vertelt Sophie. „Als ik ergens mee zat, ging ik eerder naar mijn ouders toe dan dat ik op school aan de bel trok.”