De verplichte beraadtermijn voor een abortus beschermt kwetsbare vrouwen die te maken hebben met dwang. Door de vijf dagen denktijd te schrappen, laten we deze vrouwen in de steek.
Het fanatisme van VVD, GroenLinks, D66 en PvdA om de abortuswet zo ver mogelijk te verruimen is ongekend. Het lijkt op een kruistocht waarbij alles uit de kast wordt getrokken om abortus zo makkelijk mogelijk te maken. Alsof het gaat om een persoonlijke kwestie om de groeiende prolifebeweging te doen stoppen. Echter, het welzijn en de bescherming van de vrouw in nood verliezen de politici uit het oog.
De verhalen op de website van Fiom –een stichting die gespecialiseerd is op het gebied van ongewenste zwangerschap– liegen er niet om. Bijna 70 procent van de verhalen van vrouwen die een abortus hebben ondergaan gaat over spijt van de beslissing, pijn, gemis en geen zin meer in het leven hebben. De wens om terug te kunnen naar het moment voor de abortus klinkt vaak door.
Meer dan 50 procent van de verhalen gaat over de druk van de familie, naaste omgeving en van de partner. En juist deze vrouwen laten we door een mogelijke afschaffing van de vijf dagen bedenktijd in de steek! Niet alleen op de website van Fiom vertellen vrouwen hun spijtverhalen. Ook op sites van onder meer Libelle en Linda wemelt het van de persoonlijke verhalen van vrouwen die spijt hebben van een abortus. Uit deze verhalen blijkt dat er in het voortraject tot de abortus duidelijk iets niet goed is gegaan.
Persoonlijke gesprekken
Vanuit mijn vorige positie als voorman bij een prolifeorganisatie weet ik vanuit vele persoonlijke gesprekken hoe groot de nood bij de vrouwen IS.
En ja, er zijn vrouwen die er geen moeite mee hebben om een jong, pril leven af te breken. Uit cijfers blijkt zelfs dat er een grote groep vrouwen is die meerdere keren tot een abortus komt. Persoonlijk heb ik een keer een vrouw gesproken die maar liefst twaalf keer een abortus onderging. Zij had duidelijk andere hulp nodig.
Gedwongen
De nood bij veel vrouwen bestaat uit het feit dat ze gedwongen werden door de partner of familie. Met vijf dagen bedenktijd heeft de vrouw na het intakegesprek nog de kans om elders hulp te zoeken, zodat ze haar kindje kan beschermen. Bij afschaffing van de vijf dagen bedenktijd voor abortus is die kans verkeken en zal het leven van haar kindje direct worden afgebroken, met mogelijk psychische gevolgen voor de vrouw. Een relatie waarin de vrouw onder druk is aangezet tot een abortus, houdt meestal geen stand. Dan is ze haar partner én haar kindje kwijt.
In het Tweede Kamerdebat van donderdag 27 januari werd het woord ”betuttelend” gebruikt, alsof de vrouwen niet in staat zijn zelf goed te kunnen kiezen. Het debat wordt daarmee geframed en de werkelijkheid van de nood waar veel vrouwen in zitten blijft buiten beeld.
Traumatisch
De medicamenteuze abortusbehandeling (abortuspil) wordt gepromoot alsof het een onschuldige, eenvoudige procedure is. Deze doe-het-zelf-abortusmethode is voor veel vrouwen uitermate traumatisch omdat niet een arts, maar zij zelf het prille leven van hun kindje thuis beëindigen. Ze zien direct wat ze kwijtraken en kunnen zich daar heel schuldig over voelen. Een ander (lees abortusarts) kunnen ze daar bij deze procedure niet de schuld van geven. De pijn, de schuld richt zich daardoor op henzelf, met alle gevolgen van dien.
Heel tekenend is dat vijf abortuscentra, zo meldde RTV Oost net voor het Kamerdebat, geen voorstander zijn van de afschaffing van deze vijf dagen bedenktijd. De hetze van de politieke partijen tegen de groeiende prolifebeweging in Nederland is schadelijk voor de vrouwen in nood en schiet haar doel volledig voorbij.
De auteur is directeur van het Logos Instituut.