Een witte schoenendoos in het groen. Zo ziet het kerkgebouw van de christelijke gereformeerde kerk in ’s-Hertogenbosch eruit. Een onoplettende voorbijganger heeft misschien niet eens in de gaten dat hier aan de Zuiderparkweg een protestants bedehuis staat.
Soberheid, weinig versieringen, geen ornamenten, strakke lijnen, grote witte muurvlakken, eenvoudige rechthoekige ramen. Meer had architect Herman Knijtijzer niet nodig om een toch opvallend kerkgebouw te ontwerpen. Het ontwerp past daarmee helemaal in de modern-functionalistische stijl of het modernisme.
Sober moest de kerk ook zijn gezien het kleine budget dat er bij de bouw in 1957, 1958 beschikbaar was. Opdrachtgever was de Waalse gemeente in Den Bosch, de eerste gebruiker van de kerk. Zij had 60.000 gulden beschikbaar.
De kerk staat in de wijk Zuid, niet ver van het Zuiderpark en nog dichter bij de zuidrand van de stad, met de Zuiderplas. En iets verderop raast het verkeer over de druke A2 langs. De wijk heeft typische portiekflatjes en hogere flats, maar er staan ook dure villa’s.
Terug naar de kerk. Dat hier een Franstalige gemeente huisde, is nog te zien aan een muurtekst die Psalm 90:1b verwoordt: „Seigneur, Tu as été pour nous un Refuge de génération en génération” (Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht).
De naam van het bedehuis is nauw verbonden aan deze Bijbeltekst. De nieuwe gebruikers, de leden van de cgk, kozen immers voor de naam Toevluchtkerk.
Het kerkgebouw bestaat uit twee blokken. Het grote bevat de kerkzaal. Daartegenaan ligt een kleiner blok met de consistorieruimte, extra zaalruimte en enkele voorzieningen.
Opvallend is de terugwijkende voorgevel: die ligt dieper dan de zijmuren en het dak. Hoog in de gevels heeft Knijtijzer raampartijen geplaatst, die zorgen voor daglicht in de ruimte.
Sinds 1972 komt de christelijke gereformeerde kerk van ’s-Hertogenbosch en omgeving hier zondag aan zondag samen. Doordeweeks zijn er diverse andere activiteiten.
Het gaat om een echte streekgemeente. De ruim honderd leden wonen in een straal van ongeveer 30 kilometer rond de Brabantse hoofdstad.
Het interieur van de Toevluchtskerk is even sober als de buitenzijde. Een aantal witte banken aan de ene kant. Ernaast wat losse stoelen om iedereen een plekje te geven. De preekstoel heeft de vorm van een katheder. Verder vult een tafel het liturgisch centrum. Op een klein orgelbalkon boven de entree begeleidt de organist de samenzang.
