Grote Kerk Hilversum

Het ijzeren hek van de Grote Kerk aan de Kerkbrink in Hilversum blijft behouden. Het hekwerk is door burgemeester en wethouders aangewezen als gemeentelijk monument en wordt opgenomen in het plan voor herinrichting van de Kerkbrink.

Twee erfgoedorganisaties, de Hilversumse Historische Kring Albertus Perk en het Cuypersgenootschap, hadden bij de gemeenteraad aangedrongen op instandhouding van het hekwerk om zijn hoge cultuur- en bouwhistorische waarde. Het Cuypersgenootschap vroeg om de status als gemeentelijk monument. In het aanvankelijke plan voor de herinrichting was het hek niet opgenomen. Door een opening in het hekwerk te maken, kan het ingepast worden in het herinrichtingsplan, aldus burgemeester en wethouders in een informatiebrief aan de gemeenteraad.

Volgens de organisaties waren er „voldoende historische redenen” om het hek te behouden. „Eeuwen geleden was er een afscheiding nodig tussen de graven bij de kerk en het openbare gedeelte van de belangrijkste brink van het dorp. Dat is ooit een stenen muur geweest, zoals zichtbaar op een gravure uit 1762. Later is die muur vervangen door een ijzeren hekwerk. Het huidige stamt uit 1863 en is een laatste restant van die historische situatie.”

In de Grote Kerk komt ’s zondags de wijkgemeente van de protestantse gemeente Hilversum samen die zich verwant voelt met de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland.

Kruis Tollebeek

Een groot houten kruis uit de voormalige rooms-katholieke Hubertuskerk in Tollebeek (gemeente Noordoostpolder) hangt voortaan in de kerkzaal van de protestantse kerk in het dorp. Op Goede Vrijdag werd het in een processie naar de nieuwe plek gedragen. Het kruis is gemaakt van wrakhout dat bij Tollebeek is gevonden. In 1962 werd het bij de ingebruikneming van de Hubertuskerk bij het altaar geplaatst ter herinnering aan de vroegere Zuiderzee. In de Hubertuskerk worden sinds januari geen vieringen meer gehouden.

Fietsroute Grensmaasvallei

In de Zuid-Limburgse Grensmaasvallei is een grensoverschrijdende fietsroute uitgezet langs religieus erfgoed en andere bezinningsplekken in de Nederlandse gemeenten Sittard en Echt-Susteren, de Belgische gemeente Maaseik en de Duitse gemeente Selfkant.

De ”Route vol verwondering” voert langs 36 locaties. Vier meer dan duizend jaar oude kerken vormen het hart van de route: de Amelbergabasiliek in Susteren, het Salviuskerkje in Limbricht, de Sint-Annakerk in Aldeneik en de Nicolaaskerk in Millen. „Vier heel bijzondere kerken die nu in drie landen liggen, maar tot hetzelfde cultuurgebied behoren”, aldus historicus Guus Janssen bij de presentatie van de route.

De route bestaat uit drie lussen die met elkaar verbonden zijn. De totale lengte is ruim 150 kilometer, maar dus eenvoudig op te delen. De route volgt het fietsknooppuntensysteem. Alle locaties zijn op de internetsite van Visit Zuid-Limburg (www.visitzuidlimburg.nl/routevolverwondering) uitvoerig beschreven. De bijzondere kerken zijn ook met een 360 gradentour digitaal ontsloten. Via gevelbordjes met een QR-code zijn deze altijd vanbinnen te bekijken, ook als ze fysiek gesloten zijn. Bij een aantal locaties is een audiotour beschikbaar.