Met zijn dom is Keulen meer dan dé stad van het rooms-katholieke Rijnland. Als burgemeester weigerde Konrad Adenauer nazivlaggen op te hangen aan openbare gebouwen toen Adolf Hitler langskwam. Het kostte de latere bondskanselier in 1933 zijn functie. Er wordt wel gezegd dat in de stad en dan met name in de dom de geest van het Duitse volk huist.

Dat moskeeën een verzoek mogen indienen voor een muezzin, de man die oproept tot gebed, gaf dan ook de nodige deining. Dat gebeurde in heel Duitsland. Moet over deze christelijke stad de muezzin schallen?

Hier kan tegenin worden gebracht dat Keulen niet meer zo christelijk is. Bovendien is het niet de eerste Duitse gemeente die het licht op groen zet voor de islamitische gebedsoproep.

Burgemeester Henriette Reker gaf aan dat „Keulen de stad is van de religieuze vrijheid en diversiteit. Wie het centraal station van onze stad binnenrijdt wordt door de dom begroet en het gebeier van kerkklokken begeleid. Anderzijds zijn veel inwoners van Keulen moslim.” En: „Terwijl in christelijke kerken de klokken worden geluid om de gelovigen op te roepen de kerkdienst bij te wonen, is het in islamitische geloofsgemeenschappen de muezzin die deze taak vervult.”

Reker gaf aan dat het om een proef van twee jaar gaat. De oproep tot gebed mag bovendien alleen op vrijdagmiddag tussen twaalf en drie klinken en mag hooguit vijf minuten duren. De geluidssterkte hangt af van de locatie van de moskee. En omwonenden moeten vooraf worden ingelicht.

Tot op heden heeft nog niet een van de 35 Keulse moskeeën een verzoek ingediend, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Drie moskeeën hebben al aanvullende informatie bij het stadsbestuur aangevraagd.

Tegenstanders van de gebedsoproepen laten zich niet onbetuigd. Zo stelt de Egyptische politicoloog Hamed Abdel-Samad in het dagblad Die Welt dat de muezzin niet kan worden vergeleken met het luiden van kerkklokken. „Met kerkklokken wordt geen propaganda bedreven zoals met de gebedsoproep. Als er Alluha Akbar klinkt, dus „Allah is groter dan alle religies, alle vijanden, alle mensen, en Mohammed is zijn profeet”, is dat niet minder dan een dictaat aan de rest van de samenleving.”

Schrijver Ahmaed Mansour wijst er in het magazine Focus op dat nogal wat moskeeën in Keulen vallen onder de vereniging Ditib en zijn daarmee een verlengstuk van de Turkse president Erdogan. „Die vereniging valt op door hetzes tegen christenen, joden en liberale moslims.”

De Frankfurter Allgemeine deed deze week straatinterviews in Keulen. Een anonieme voorbijganger zei: „Het gaat bij de gebedsoproep niet om het geluid of de herrie, daar heeft bijna niemand last van. Het gaat om de politieke islam en zijn invloed hier in Duitsland.”

Deze kritische geluiden zullen waarschijnlijk weinig uithalen. Helaas.