Ze is opgevoed als Jehova’s getuige, maar gaat nu graag naar de Havenkerk in de Schilderswijk. Ranoe Thakoersingh (46) woont met dochter Cherrel (19) in een appartementje in de wijk.
Wat later dan afgesproken stapt ze haar woonkamer in. Ze ploft op de bank, klaar om een stukje van haar leven in de Schilderswijk uit de doeken te doen. „Ik kom net uit mijn werk”, zegt ze vanaf de bank, met haar jas nog aan. Ranoe is in Suriname geboren, maar opgegroeid in Nederland. „Ik woon al bijna mijn hele leven in de Schilderswijk.”
Regels
Toen Ranoe haar latere man ontmoette, kwam ze in aanraking met het evangelie. „Dat was lastig” vertelt ze. „Bij de Jehova’s getuigen was ik aan allerlei regels gebonden. Toen ik het christelijk geloof leerde kennen, moest ik wennen aan de vrijheid. Ik houd nu van God. Dat gevoel had ik vroeger nooit.”
Ranoe, werkzaam in de thuiszorg, is inmiddels ruim zes jaar weduwe. Haar man overleed aan kanker. Hoewel ze in Den Haag woonden, gingen ze aanvankelijk naar een kerk in Rotterdam. „In die gemeente kwamen vooral verslaafden en ex-verslaafden. Mijn man is ook verslaafd geweest, maar door zijn geloof in God kwam hij daarvan af. Later zijn we samen naar de Nederlands Gereformeerde Havenkerk in de Schilderswijk overgegaan.” Daar gaat ze, samen met vriend Maikel (54), nog steeds naartoe.
Dochter Cherrel is verbonden aan de Haagse kerk The Blessing, een gemeente van tv-dominee David Maasbach. „Ik moet op tijd weg, want we moeten repeteren voor het zingen en dansen in de dienst”, zegt Cherrel vlak voor het interview.
Haar moeder glimlacht. „Cherrel voelt zich thuis in die gemeente. Ik kom er ook weleens, als ze moet optreden. Het Woord is hetzelfde.” Cherrel vult aan: „In onze diensten is meer plaats voor aanbidding.” Lachend vertelt Ranoe dat ze dat bij de Havenkerk een beetje mist: „Het is daar wat traditioneler.”
Toen Ranoe’s broer hoorde dat zijn zus zich aan het verdiepen was in het christelijk geloof waarschuwde hij haar. „Hij vond het net een sekte. „Ze zingen daar met hun handen in de lucht”, zei hij tegen mij. Maar juist uit die muziek haalt ze haar kracht. „Ik vind het heerlijk om naar kerkmuziek te luisteren. Ik word daar rustig van.”
Toen Ranoe in de zomer muziek draaide met haar balkondeur open, konden haar buren meegenieten. „Mijn buurvrouw riep: „Doe die kerkmuziek eens uit joh.”” Dat ze christen is, vinden de buren niet vreemd. Met diverse nationaliteiten in de buurt heeft iedereen zijn eigen geloof. „Er wonen hier meer christenen.”
Fietsband
Contact met mensen in de wijk vinden Ranoe en haar vriend Maikel belangrijk. „Als we iets nodig hebben, kunnen we bij de buren aankloppen. Plakt de buurman een fietsband? Dan bied ik aan om eten te koken. Daar geven we geen geld voor.” Maikel zou willen dat de samenleving min- der individualistisch is. „Als ie- dereen elkaar respecteert, kunnen we vreedzaam naast elkaar leven.”
Cherrel vertelt dat ze zich veilig voelt in de Schilderswijk. „Ik kan rustig om half een ‘s nachts over straat. Ik heb hier nog nooit iets vervelends meegemaakt als ik alleen over straat liep.” Ze weet ook niet beter, beaamt ze. „Net als mijn moeder woon ik hier al mijn hele leven.”
Ranoe en haar vriend hebben drie jaar een relatie. „We kenden elkaar al heel lang, maar drie jaar nadat mijn man was overleden, kwam hij in beeld.” Door Ranoe kwam Maikel ook in aanraking met de kerk. Samen gaan ze nu naar de Havenkerk, waar Maikel een Alpha-cursus volgt. Maikel: „Dat vind ik heel fijn. Ik leer er veel.”
Waarom gaan de twee graag naar de kerk? Maikel: „Ik vind het leuk om daar mensen te ontmoeten. Als ik ergens hulp bij nodig heb, zijn er in de kerk mensen die helpen.” Voor Ranoe betekent de kerkgang iets anders dan voor Maikel: „Ik wil daar gevoed worden en het Woord van God horen.”
Niets dan lof
De twee hebben niets dan lof voor de gemeente. Maikel: „Er wordt veel georganiseerd en er komen verschillende mensen naar de kerk en andere bijeenkomsten. Van jonge gelovigen tot ongelovigen die geïnteresseerd zijn in het christendom. Maar er komen ook mensen die vanuit de islam tot het christendom zijn bekeerd.”
Ranoe vult aan: „De kerk groeit in hartje Schilderswijk. Tijdens sportdagen die de kerk organiseert, zijn er veel jongeren uit de wijk. Die zie ik niet bij andere activiteiten. Mooi dat de kerk iedereen erbij betrekt.”