Het Christelijk Platform Oost-Europa (CPOE) is onderdeel van Prisma en richt zich op organisaties die diaconale hulp geven of ontwikkelingswerk doen in Centraal- en Oost-Europa. Een van zijn taken is het verbinden van de meer dan dertig aangesloten organisaties om te komen tot meer samenwerking en het uitwisselen van kennis en ervaring.

Arendje Menkveld, coördinator van het CPOE, deelt mee dat het platform in november vier onlinebijeenkomsten organiseert die deels een alternatief zijn voor de jaarlijkse bijeenkomst in Utrecht. Die ging dit jaar niet door in verband met de coronacrisis. „Als een rode draad door de onlinebijeenkomsten loopt de hulpverlening in Oost-Europa tijdens en na Covid-19”, zegt ze.

Het eerste seminar, deze vrijdag, is vooral gericht op de actualiteit, met aandacht voor Wit-Rusland en Armenië. Verder komt Albanië aan de orde, als voorbeeld van een land waar lokale kerken actief zijn gebleven in de samenleving. Tijdens latere bijeenkomsten komen de hulpverlening in Oekraïne en de kinderontwikkeling aan bod.

Lokale training

Meest opvallende onderdeel van de onlinebijeenkomsten is de lokale training in Oost-Europa. Het CPOE heeft een onlineleergang ontwikkeld waarmee organisaties en kerken in Oost-Europa getraind worden hoe ze meer gebruik kunnen maken van lokale mogelijkheden en middelen in hun hulpverlening. „De vraag daarnaar kwam uit die landen zelf”, vertelt Menkveld. „Door de coronacrisis waren veel plaatsen moeilijker te bereiken en deed de noodzaak zich sterk voelen.”

Volgens haar is de training succesvol geweest. „Er zijn inmiddels diverse initiatieven ontwikkeld, waarbij kerken en plaatselijke organisaties meer vanuit lokaal beschikbare mogelijkheden en middelen hun ondersteuning aan kwetsbare mensen zijn gaan opzetten. Belangrijke elementen zijn hierin lokale fondsenwerving, inzet van lokale mensen als vrijwilliger en het aangaan van samenwerking. Het is belangrijk om andere lokale organisaties en kerken bewust te maken van hun eigen talenten.”

Veranderproces

Tijdens de onlinebijeenkomst komen eerst hulpverleners uit Oekraïne, Moldavië en Roemenië aan het woord om hun verhaal te vertellen. Later geven personen uit Servië, Armenië en Albanië hun kijk op het veranderproces dat zij doormaakten. Een van de projecten die aandacht krijgen, is in Cluj in Roemenië. Twee lokale medewerkers van Dorcas hebben daar de training gevolgd en hebben die in hun eigen stad toegepast.

Het is de bedoeling dat de hulpverleners hun kennis verder uitrollen. Menkveld: „Volgend jaar starten zij met een training in hun eigen regio om de mensen daar te leren minder afhankelijk te worden van andere hulporganisaties en zelf meer te organiseren en zo tot een zegen voor elkaar te zijn.”