Ik vierde toch liever Koninginnedag
Nee, ik ga het er niet over hebben dat ik maar niet kan wennen aan de viering van Koningsdag op 26 of 27 april. Nou ja, eventjes toch wel. Want toen Koninginnedag nog gewoon op 30 april werd gevierd, had ik er veel meer mee dan tegenwoordig.
Koningsdag is voor mij hier in het centrum van de stad waar ik woon twee zaken. De eerste is de grote kermis op het plein voor het stadhuis die ruim voor 26 april begint en duurt tot ergens begin mei. De tweede is de immense drukte op Koningsdag in het stadscentrum op dat wat vroeger een vrijmarkt heette. En om eerlijk te zijn: ik heb met het eerste niks en met het tweede heel weinig. En niks en heel weinig opgeteld, betekent in mijn beleving dat ik ook met de Koningsdag zelf heel weinig meer heb. Al zegt dat niets over mijn waardering voor de koning.
Het zal de leeftijd zijn, maar juist op Koningsdag leef ik steeds meer in het verleden. Ik mijmer er dan over hoe we vroeger in mijn geboortedorp eerst met z’n allen naar de aubade gingen. Ach, wie weet nog wat een aubade is? Hou het maar op een gemeenschappelijk hijsen van de vlag, het samen zingen van het Wilhelmus en een korte toespraak waarin de burgemeester de koningin feliciteerde.
Het mooiste vond ik trouwens dat m’n vader vóór we ter aubade gingen een oranje strikje op een van de revers van z’n colbert prikte. Of, beter gezegd: hij prikte met het kleine speldje eerst een paar keer in z’n vinger en riep dan in wanhoop m’n moeder te hulp, die het in een seconde had gefikst.
Niet alles was vroeger beter, maar Koninginnedag toch wel
Na de aubade was er thuis koffie met iets lekkers en werd een grammofoonplaat met vaderlandse liederen op de platenspeler gelegd. En dat het lied over dat zuiver Nederlandse bloed dat door de aderen vloeit toch wel racistische elementen in zich draagt, daar hadden we toen nog geen weet van.
’s Middags werd de auto gestart en reden we steevast naar Paleis Soestdijk, waar we de immense bloemenzee bekeken die koningin Juliana in de ochtend had gekregen bij het jaarlijkse defilé. Niet dat we vanaf die afstand veel zagen, maar voor ons gevoel waren we er dan toch even bij geweest.
Was vroeger alles beter? Nee, zeker niet. Maar Koninginnedag, zéker tijdens de regeringsperiode van koningin Juliana, toch wel.
Wim van Egdom schrijft over het dagelijks leven. En meer. Soms met een knipoog.
