„Het kabinet verwelkomt deze genderstrategie en vindt het belangrijk dat de push back van conservatieve krachten wordt tegengegaan middels een progressieve strategie.” Dit even onthullende als onthutsende citaat komt uit een reactie van het kabinet op het plan ”Gendergelijkheidsstrategie 2020-2025” van de Europese Commissie. Gendergelijkheid slaat in dit plan vooral op de gelijkschakeling van man en vrouw, maar de bedoeling is om de genderideologie ook veel breder op te leggen.

Weg met de „conservatieve krachten”, leve de „progressieve strategie.” Als een regering zoiets zegt, moet je op je hoede zijn. Als Brussel en Den Haag dit soort termen bezigen, dan gaat het duidelijk niet slechts om beleid, maar óók om het beïnvloeden van meningen. Niet alleen over regels waar burgers zich aan moeten houden, maar ook over wat burgers moeten denken en vinden. Glad ijs dus, héél glad ijs.

Zoals zo vaak, bevat de Europese strategie en wat het kabinet daarvan vindt goede en slechte elementen. Na een zin die redelijk in de oren klinkt, volgt pardoes een andere zin die ronduit bedreigend is. Dat is het gevaarlijke van dit soort „integrale” plannen: een giftige mix van goed en kwaad. Samen met op zichzelf prima maatregelen sluipen ook plannen binnen die niet deugen.

Hersenspoeling

Eerst een paar voorbeelden van voorstellen waarmee geen zinnig mens moeite zal hebben. Neem het uitbannen van mensenhandel. De SGP zet zich daar al jarenlang voor in, als het gaat om prostitutie zelfs méér dan veel andere partijen. Hetzelfde geldt voor het bestrijden van (huiselijk) geweld en seksueel misbruik van kinderen. Toen partijen als de PvdA en de voorgangers van GroenLinks pedofilie nog verdedigden en virtuele kinderporno goedpraatten, trok de SGP daartegen ten strijde. Gelukkig met succes.

Maar het wordt al wat anders als Brussel alles uit de kast trekt voor nog meer „hoogwaardige kinderopvangvoorzieningen”, nota bene verwijzend naar zorgtaken die ouders kunnen hebben. Iedereen voelt haarfijn aan dat hier maar één bedoeling achter zit: mannen en vrouwen moeten betaald gaan werken en daarom moeten kinderen de deur uit. Openlijk wordt dat ook toegegeven.

Dat komt ook tot uitdrukking in heel strenge quota die moeten gaan gelden voor vrouwen op de arbeidsmarkt, in de politiek en in de top van bedrijven. In Brussel komen er daarom ”quota-agenten”, die moeten surveilleren en kijken of alle instellingen en iedere afdeling zich wel aan de 50-50-procentverhouding mannen/vrouwen houden.

Helemaal zorgelijk wordt het als Europa met veel bravoure aankondigt „een EU-brede communicatiecampagne te (gaan) starten ter bestrijding van genderstereotypen.” Hier staat niets minder dan dat Timmermans en de andere Europese ”ministers” willen dat vrouwen niet meer als moeder zichtbaar mogen zijn en mannen vooral te zien zijn als ze de was ophangen en stofzuigen. Want we mogen niet meer denken dat er taken zijn waar vooral vrouwen voor getalenteerd zijn en andere, meer ‘mannelijke’ beroepen. Dit is hersenspoeling van seculiere snit.

Brave volger

Zoals gezegd: het Nederlandse kabinet gaat hier helemaal in mee. Dat dit soort zaken het Europese boekje verre te buiten gaan, komt niet eens op in de hoofden van de bewindslieden van het kabinet-Rutte. Europese regels worden onder andere getoetst op bevoegdheid, subsidiariteit en proportionaliteit. Is Europa bevoegd? Kunnen de maatregelen niet beter aan de lidstaten worden overgelaten? Zijn de maatregelen wel geschikt? Op deze drie vragen antwoordt het kabinet drie keer hetzelfde: „De grondhouding is positief.” Dan weet je het wel: Nederland volgt braafjes de EU.

In grote delen van de wereld heerst nu een ernstige crisis. Alle aandacht gaat uit naar de gezondheid van vele miljoenen mensen. Het gaat om leven en dood. De brandhaard op dit moment is Europa. En onderwijl gaat de genderrevolutie in de ”hoofdstad van Europa” stilletjes door. Met grote gevolgen voor economie en maatschappij, politiek en bestuur en vooral voor relaties en gezinnen. We staan erbij, kijken ernaar en slaan of scrollen door naar het coronanieuws en de voorspellingen dat de wereld er na de crisis anders uit zal zien. Dat laatste zou weleens kunnen kloppen, maar ik denk dat de stille genderrevolutie die zich nu voltrekt minstens zo diep zal ingrijpen.

De auteur is lid van de SGP-Tweede Kamerfractie.