Dr. Sam Storms (VS): Calvinisten en charismatischen horen bij elkaar
De ene christen beroept zich op het Woord, de ander op de Geest. Jammer, zegt de Amerikaanse theoloog dr. Sam Storms, die zichzelf ”een charismatische calvinist” noemt. „God wil dat wij met hoofd én hart leven.”
Storms was een van de hoofdsprekers van de There is More-conferentie van het Evangelisch Werkverband in de Protestantse Kerk in Nederland, deze week in Veenendaal. Storms is de oprichter van Enjoying God Ministries en voorganger in Oklahoma City (VS). Hij heeft meer dan twintig titels op zijn naam staan en is bestuurslid van het evangelicale netwerk The Gospel Coalition.
Het Evangelisch Werkverband heeft twee boeken van Storms vertaald: ”God in ons midden. De gaven van de Geest in de praktijk” en ”Convergentie. Het huwelijk tussen Woord en Geest” (uitg. Arrowz.org., Haarlem). Storms zet in deze boeken uiteen dat er in de kerkgeschiedenis een tragische scheiding heeft plaatsgevonden tussen protestanten en charismatische christenen.
Hij bestrijdt vooral de karikaturen over en weer. De ”charismatischen” zouden te vrij met de Schrift omgaan en afkerig zijn van alles wat met het verstand en de leer te maken heeft. De zogenaamde ”cessationisten” (zij die geloven dat de gaven van de Geest opgehouden zijn na de totstandkoming van de Bijbel) zouden de Bijbel te rationeel uitleggen en allergisch zijn voor geestelijke ervaringen. Storms pleit voor een „convergentie”: een samenkomen van deze twee geloofsaspecten. „God heeft Woord en Geest samengevoegd als in een huwelijk. Wat God heeft samengevoegd, mogen mensen niet scheiden.”
Komt er ooit een huwelijk tussen beide groepen?
„Ik zie zeker in de Verenigde Staten toenadering. Woord en Geest zijn onafscheidelijk, maar wíj maken ten onrechte een scheiding tussen beide. Ik hoop en bid dat mensen niet bang meer zullen zijn voor elkaar. De verdeeldheid zoals die in de loop van de kerkgeschiedenis is ontstaan, heeft geen grond in de Bijbel. De Heilige Schrift spreekt duidelijk over zowel de objectieve realiteit van Gods openbaring als de ervaring van de kracht van Zijn tegenwoordigheid. Het ene kamp stelt: jullie blussen de Geest uit met jullie leer en al die dogma’s; het andere kamp zegt: jullie maken je schuldig aan emotionalisme en fanatisme. Maar God wil niet dat we in het ene kamp leven met uitsluiting van het andere. Zonder Zijn kracht heeft onze bediening geen enkel nut.”
U schrijft dat niet alle arminianen charismatisch zijn, maar de meeste charismatische christenen wel arminiaans. Ligt hier geen onoverbrugbare kloof met calvinisten?
„Ik ben een overtuigd calvinist, die gelooft in Gods soevereiniteit. Ik heb een heel boek geschreven over de leer van de verkiezing. Ik ga uit van het hoogste en onfeilbare gezag van de Schrift, dat ons denken én leven moet beheersen. Het gaat mij om een convergentie tussen Woord en Geest, niet tussen calvinisme en arminianisme. Die sluiten elkaar uit als theologisch systeem. Ik denk dat de Bijbel het calvinistische systeem predikt, maar evenzeer de blijvende aanwezigheid van de geestelijke gaven. Mensen worden moe van het getwist over theologische geschilpunten én van het overtrokken emotionalisme in bepaalde charismatische kringen. Zij willen met hoofd én hart leven. En dat is juist wat de Bijbel ons leert en waartoe God ons oproept.”
