Wat betekent het als je geroepen wordt en hoe spreekt de Bijbel over roeping? Hoelang gaat de roeping door? Ds. Westland, sinds 2013 predikant van de hervormde gemeente Lelystad, gaf woensdagmorgen, op de derde dag van de jaarlijkse studieweek voor theologiestudenten van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland, antwoord op deze vragen.

De lezing over studie en roeping was gericht op aankomende en eerstejaarsstudenten theologie. Voor de andere deelnemers hield prof. dr. H. van den Belt op conferentieoord Mennorode, in de bossen bij Elspeet, gelijktijdig een lezing over het Schriftgezag bij Luther en Calvijn.

Belangrijk bij het nadenken over roeping is hoe het begrip voorkomt in de Bijbel, aldus ds. Westland. De Bijbel spreekt als het over roeping gaat vooral over het leven van de heiliging. „In zo’n leven is roeping gegeven en heeft roeping te maken met de rol die God van je vraagt in Zijn Koninkrijk.”

De predikant noemt enkele kenmerken van roeping zoals die in de Bijbel voorkomen. Allereerst is duidelijk dat God het initiatief neemt. „God zet mensen aan het werk, vaak onverwachts en soms ongewenst.” God schakelt dus Zelf mensen in voor Zijn Koninkrijk. Dat is bemoedigend: „Het is niet altijd een gemakkelijke weg, maar in moeilijke situaties mag je altijd terugkomen bij God Die geroepen heeft.”

Uit de Bijbel komt ook naar voren dat God verschillende manieren gebruikt voor roeping en dat er maar één antwoord mogelijk is: „Luisteren en doen. Gehoorzaam Gods weg volgen en daarbij leren loslaten en je laten leiden.” Mozes en Jona zijn voorbeelden van mensen die niet meteen gehoor geven aan Gods roeping, maar uiteindelijk toch gehoorzaam zijn. Dankzij God, want „Hij neemt elke blokkade weg. Als Hij roept, dan is het heel beslist en is er geen ontkomen aan”, benadrukt de hervormde predikant.

Gelukkig gaat God mee en zal Hij helpen. „Je mag gaan in Zijn kracht en mag vertrouwen op de kracht en het inzicht dat Hij zal geven.” God bevestigt een roeping ook keer op keer. „Bijvoorbeeld vanuit het Woord, maar ook tijdens gesprekken en tijdens de studie.”

Roeping is geen moment, maar een proces, drukt ds. Westland de aanwezigen op het hart. „Ongemerkt kun je roeping zien als een heftig of belangrijk moment van korte duur, maar het is niet iets wat ineens binnenkomt en er dan helemaal is.” Vooraanstaande theologen zoals Johannes Calvijn en Herman Bavinck zien roeping als een weg die bewandeld moet worden. Ds. Westland zelf omschrijft roeping als „een weg die doorloopt totdat de dienaar thuiskomt.”

Het afleggen van die weg is vol van verlangen. „God legt het verlangen in je om in vreugde bezig te zijn in dienst van Zijn Koninkrijk.”

Volgens ds. Westland maken de theologen daarnaast duidelijk dat roeping enerzijds persoonlijk is en anderzijds via de kerk plaatsheeft. In het Bijbelboek Handelingen zijn deze twee elementen van roeping duidelijk te lezen met betrekking tot Saulus. In Handelingen 9 wordt Saulus persoonlijk geroepen, terwijl hoofdstuk 13 vertelt dat er vanuit de gemeente van Antiochië een roepstem is naar Saulus en Barnabas.

Het laatste punt dat de studenten meekrijgen is het belang van bekwaamheid. Ds. Westland noemt 1 Timotheüs 3 als voorbeeld. Dat hoofdstuk legt sterk de nadruk op de bekwaamheid om te onderwijzen. Tegenwoordig zijn ook communicatieve vaardighen van groot belang, aldus ds. Westland. Ook heeft bekwaamheid te maken met vroomheid. Men mag echter nooit uit het oog verliezen dat onze bekwaamheid uit God is (2 Kor. 3:5), zegt de predikant.

Afsluitend geeft ds. Westland de studenten een bemoedigend getuigenis mee: „God hielp mij voort tijdens de studie en zo doet Hij ook nu ik werk in de gemeente. Hij maakt gaandeweg steeds meer bekwaam.”

Woensdagmiddag verzorgde musicus Patrick van der Linden voor de theologiestudenten een lezing met een workshop over het zingen van de psalmen. ’s Avonds was er een Bijbelstudie.