Hoe de naam Nassau is ontstaan, weet men niet precies, behalve dan dat er een –ongeloofwaardige– legende rondwaart. De broers Ruprechtt en Arnold van Laurenburght zouden in de natte (Nass) weide (Aue) zijn gaan zitten en „nassau” geroepen hebben.

Hoe het ook zij, ze vonden de plek bij uitstek geschikt voor de bouw van een burcht. In deze burcht, die nog steeds boven alles uittorent, bevindt zich een levensgrote muurschildering met de stamboom van ons koningshuis.

Wie de stamboom rustig op zich laat inwerken, begrijpt ons volkslied, het Wilhelmus, beter. De regel „ben ik van Duitsen bloed” behoeft dan geen uitleg meer. Wie onbevangen denkt „hoezo Duits bloed?” wordt hier uit de droom geholpen: de stamboom van de Oranjes heeft nagenoeg alleen maar Duits bloed. In die zin stonden de prinsen Hendrik, Bernhard en Claus in een bekende traditie.

Ook hoe het zit met het eren van de koning van Hispanje kunnen ze je hier haarfijn uitleggen. Het verhaal gaat zelfs dat Karel V meer ophad met Willem dan met zijn eigen zoon Filips.

Als je de stamboom bestudeert, valt ook op hoe moeizaam er iedere keer een troonopvolger gevonden werd. Het was dat de regel dat alleen mannelijke nazaten de troon konden bestijgen losgelaten werd, anders zou de Nederlandse monarchie al vroeg aan zijn einde gekomen zijn.

Dit is het slot van een veertiendelige fotoserie over de Oranjeroute in Duitsland, die we volgden van oost naar west.

oranjeroute.nl

Lees hier alle artikelen van deze serie.