Oranjeroute: In Weimar is niet alles goud wat er blinkt
Prinses Sophie van Oranje-Nassau was een dochter van koning Willem II. Ze groeide op op Paleis Soestdijk. Toen ze na een ziekte in Weimar verbleef om er aan te sterken, ontmoette ze groothertog Karel Alexander (van Saksen-Weimar-Eisenach). Later werden ze verliefd en trouwden.
Sophie was de tante van de latere koningin Wilhelmina. Wilhelmina schrijft over haar dat zij –samen met haar moeder, koningin Emma– haar leerde hoe je majesteitelijk op een troon zit en bovendien dat het koningschap een hoge ethische roeping is. In het geval Wilhelmina iets zou overkomen, zou Sophie haar opvolgster zijn.
In Weimar is veel te zien. Naast de beroemde Anna Amalia Bibliotheek zijn er het Goethehuis, het Schillerhuis en ook nog het verblijf van de componist Franz Liszt. Slot Ettersburg was het buitenverblijf van Sophie en haar groothertog. Er is ook een stadskasteel en het ‘lustoord’ Belvédère met een Neuholländische tuin.
Het is niet alles goud wat er blinkt. Weimar was ook de stad waar de grondwet werd opgesteld na het Duitse keizerrijk. Het verval van de naar deze stad vernoemde Weimarrepubliek ging gepaard met hyperinflatie als gevolg van de enorm hoge herstelbetalingen die Duitsland moest doen na de Eerste Wereldoorlog. Uiteindelijk leidde het tot de opkomst van Hitler en het nationaalsocialisme, en tot de Tweede Wereldoorlog.
In het buitengebied van de stad bevindt zich een triest overblijfsel van die geschiedenis, het voormalig concentratiekamp Buchenwald. Al met al is Weimar een zeer interessante plek waar de recente geschiedenis en die van ver daarvoor een prominente rol hebben gespeeld.
Dit is de achtste aflevering in een fotoserie over de Oranjeroute in Duitsland, die we volgen van oost naar west. Maandag deel 9.